Author:
Abstract
Bu araştırma, Türkçe öğretmenlerinin yazma eğitimi ve öğrencilerin öykü yazma becerileri hakkındaki görüşlerini belirlemek amacıyla yapılan nitel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubunu Adana ili Çukurova, Yüreğir ve Seyhan ilçelerindeki üç farklı okulda görev yapan 10 Türkçe öğretmeni oluşturmuştur. Öğretmenlerin görev yaptığı okullar tipik durum örnekleme yöntemiyle belirlenmiş, öğretmenlerle yarı-yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Görüşme yapılan öğretmenlerin sekizi kadın, ikisi erkektir. Öğretmenler mesleki kıdemleri açısından incelendiğinde 7, 10, 13 ve 20 kıdeme sahip birer öğretmenin; 12, 15 ve 16 yıllık ikişer öğretmenin bulunduğu saptanmıştır. Ayrıca öğretmenlerin çoğu eğitim fakültelerinin Türkçe Eğitimi Bölümünden mezun olmuştur. Görüşmelerden elde edilen veriler NVivo Nitel Veri Analizi Programı kullanılarak analiz edilmiş, araştırmacı ve diğer kodlayıcı arasındaki uyuşum yüzdesi .98 ve Kappa Katsayısı .89 olarak hesaplanmıştır. Araştırma sonucunda Türkçe öğretmenlerinin büyük çoğunluğunun geliştirmekte en çok zorlandıkları dil becerisinin yazma olduğu, öğretmenlerin yazma eğitimindeki başlıca amaçlarının biçim özelliklerine yönelik amaçlar olduğu, öğrencilere genellikle hakkında yazı yazacakları tek bir konu verdikleri, öğretmenlerin yarısının hazırlık çalışmaları yaptırmadığı saptanmıştır. Ayrıca öğretmenlerin öykü yazarken öğrencilerin öyküyü masalla karıştırma, yer, zaman veya kahraman ögelerine yer verme, serim, düğüm ve çözüm bölümlerine uygun yazma açısından güçlükler yaşadıklarını düşündükleri, öğrenci öykülerini değerlendirirken en çok içeriğin düzenlenmesine ve biçim özelliklerine dikkat ettikleri, çok az öğretmenin dil ve anlatıma dikkat ettiği, öğretmenlerin çoğunun öğrencilere yazdıkları öyküleri okutarak hatalarını sözel olarak belirtme yoluyla geri bildirim verdikleri bulgulanmıştır. Bununla birlikte Türkçe öğretmenlerinin tümünün öğrenci öykülerini değerlendirirken yazılı sınavlarda bir soruyu yazılı anlatıma ayırdıkları ve öğrencilerin yazılılarda yazdıkları metinleri kişisel olarak kendilerinin belirledikleri ölçütlere göre değerlendirdikleri saptanmıştır.
Keywords
Abstract
This study aims at revealing Turkish-language teachers’ opinions on teaching writing and story writing skills of students, and it is a qualitative research. 10 teachers of Turkish working at three different schools in Cukurova, Yuregir and Seyhan districts of Adana were invited to the study group. Typical case sampling was used to designate the schools. The data were collected through semi-structured interviews with the teachers. Among the teachers who were interviewed, 8 were women and 2 were men. In respect to their teaching experience, there were four teachers with 7, 10, 13 and 20 years of experience respectively, and two teachers for each 12, 15, and 16 years of experience. Most of the teachers hold bachelor of art degree in Turkish from different colleges of education. The data retrieved from the interviews were analyzed via NVivo Qualitative Data Analysis Software. Percent agreement of .98 and Kappa coefficient of .89 were found as inter-rater reliability. At the end of the study, it is found that Turkish-language teachers find writing as the most difficult skill to improve, and their main objective is to improve structural features in writing. They usually assign one subject to students to write about and more than half of the teachers do not practice preparatory work. It is also found out that teachers think their students mistake fairy tale for story, and they have problems in integrating setting, time and character constituents in their story writing. They also believe that students have problems in applying appropriate writing techniques for set up, conflict and resolution parts of the story. It is discovered that teachers mostly pay attention to content editing of the story and structural features of it. Very few teachers focus on language and expression while most of the teachers provide verbal feedback to students as they are reading their stories aloud. Additionally, it is confirmed that all teachers include one question about written expression skills in their exams while evaluating student stories and they evaluate students’ texts according to their own set of criteria in the exam.