TÜRKİYE TÜRKÇESİ ŞEKİL BİLGİSİ ÖĞRETİMİNDE EŞ BİÇİMLİ BİÇİM BİRİMLERİN KARIŞTIRILMASINDAN KAYNAKLANAN SORUNLAR VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ
Author:
Abstract
Yeryüzündeki diller köken ve yapı bakımından sınıflandırılır. Yapı bakımından diller, tek heceli, eklemeli ve çekimli diller olmak üzere üçe ayrılır. Türkçe yapı bakımından sondan eklemeli dillerdendir. Türkçe sondan eklemeli bir dil olduğu için ek bakımından son derece zengindir. Türkçede art zamanlı ve eş zamanlı ses değişmeleri, kelime tabanlarına göre eklerin değişken biçimlerinin olması, başka dillerin etkisi gibi sebeplerle eklerde eş biçimlilik ortaya çıkmıştır. Dolayısıyla Türkçede hem eş biçimli kelimelerin hem de eş biçimli eklerin sayısı oldukça fazladır. Türkçe dil bilgisi kitaplarında eş biçimli kelimeler üzerinde çokça durulmasına rağmen eş biçimli ekler yeterince incelenmemiştir. Aslında bu tür sorunlar genellikle Türkçenin eğitimi ve öğretimi alanında çalışan araştırmacılar tarafından incelenmektedir. Ancak Türkçenin öğretimi ile ilgili günümüze kadar yapılan çalışmalarda daha çok yabancılara Türkçe öğretiminde karşılaşılan sorunlar üzerinde durulmuş, Türkiye Türkçesi şekil bilgisi öğretiminde karşılaşılan sorunlar yeterince irdelenmemiştir. Oysa Türkçe dil bilgisi öğretiminde karşılaşılan sorunlardan biri de eş biçimli eklerin birbirine karıştırılmasıdır. Bu sebeple eş biçimli ekler üzerinde müstakil çalışmalar yapmak son derece önemlidir. Bu makalede Türkiye Türkçesindeki eş biçimli eklerin karıştırılmasından kaynaklanan sorunlar üzerinde durulacak ve bu sorunların çözümü konusunda yöntem önerileri sunulacaktır. Böylece öğrenciler tarafından birbirine karıştırılan eş biçimli ekler bir araya getirilecek, Türkçede eklerin zenginliği ve çeşitliliği ortaya konacak, Türkçe dil bilgisi öğretimine katkıda bulunulacaktır.
Keywords
Abstract
Languages on earth are classified by genetic and typology. In terms of typology, the languages are divided into analytic, agglutinative and synthetic languages. The Turkish language is one of agglutinative languages in terms of typology. Because it is an agglutinative language according to its typology, Turkish is extremely rich in suffix. In Turkish, isomorphism has emerged as a result of diachronic and synchronic phonetic changes, having allomorphs of suffixes according to word bases and the effects of other languages. Therefore, the number of isomorphic suffixes the Turkish is quite large. Although much emphasis has been put on isomorphic words in Turkish grammar boks, isomorphic suffixes have not been sufficiently investigated.In fact, such problems are often explored by researchers working in the field of education and teaching of the Turkic. The Turkish studies conducted up to now more about teaching foreigners have focused on problems encountered in teaching Turkish, but problems in teaching Turkish morphology have not been adequately addressed. However, one of the problems encountered in the teaching of Turkish language is the confusion of isomorphic suffixes. For this reason it is very important to do independent studies on isomorphic suffixes. This article will focus on the problems arising from confusing of the isomorphic suffixes in Teaching Turkish Morphology and will provide a methodology for resolving these problems. In this way, the isomorphic suffixes which are confused by students will be gathered, the richness and diversity of sufixes will be revealed in Turkish and will be contributed to teaching of Turkish grammar.