Günümüzde milletlerin birbirleriyle olan iletişim ihtiyaçları, yabancı dil öğrenimine ve öğretimine ilginin artmasını dolayısıyla yabancı dil olarak Türkçe öğretiminin de önem kazanmasını sağlamıştır. Türkçenin öğretimi üzerine de yabancı dil olarak Türkçe öğretimine yönelik öğretim setleri hazırlanmıştır.

Eş görevli kelimeleri ya da önermeleri birbirine bağlayan bağlaçların tek başlarına bir anlamları yoktur, bağlam içerisinde anlam kazanırlar. Dolayısıyla, yabancı dil öğrenen birinin hedef dille sağlıklı ve etkili iletişim kurabilmesi için o dilde bulunan bağlaçları bilmesi gerekir. Her dilde birçok bağlaç bulunduğundan yabancı dil öğretim kitaplarında, bağlaçların öğrenicilerin seviyelerine göre sistematik şekilde öğretilmesi ve bağlaçlara metinlerde yer verilmesi gereklidir.

Nitel olan çalışmada, belge incelemesi yöntemiyle yabancı dil olarak Türkçe öğretimi için hazırlanan İstanbul Yabancılar İçin Türkçe Öğretim Seti (İYT) ve Yedi İklim Türkçe Öğretim Seti (YİT) A1-A2 seviyesi ders kitaplarında bağlaçlara seviyeye uygun, sistemli bir şekilde yer verilip verilmediğine yönelik durum tespiti amaçlanmıştır. Böylece bağlaçların öğretiminde etkili yöntemler izlenmesine imkân sağlanabilir. Adı geçen kitaplarda bağlaçların kullanım sıklığı, anlamsal durumu ve öğretimi değerlendirilmekte, A2 seviyesindeki öğrencileri yazmalarında bağlaçları hangi sıklıkta kullandıkları ve hangilerini tercih ettikleri incelenmektedir.