NESNE KONUMUNDAKİ SIFAT CÜMLECİKLERİNİN SÖZ DİZİMSEL ÇEŞİTLİLİĞİ: KARŞILAŞTIRMALI DİL BİLİMSEL BİR BAKIŞ
Author :
Abstract
Sıfat tümceleri ile ilgili araştırmalarda önemli gelişmeler yaşanmasına rağmen, bu cümlecik tipleri hala kuramsal, gelişimsel, uygulamalı ve bilişsel dil bilim alanlarında çözülmesi zor bir alan olarak görülebilir. Sıfat tümceleri hem bilişsel hem de etno-söz dizimi seviyesinde farklı süreçleri gerektirdiği için karmaşık yapılar olarak tanımlanabilir. Bu çalışma dört farklı dil ailesinden altı dile dayanarak nesne konumundaki sıfat tümcelerini incelemeyi hedeflemektedir. Çukurova Arapçası, İngilizce, Fransızca, Almanca, Rusça ve Türkçe dilleri analiz edilmiştir. Evrenselleri sorgulamak için sıfat tümceleri ile ilgili sözdizimsel varyasyonları göstermek önemlidir, çünkü sözdizimsel varyasyonları dikkate almamak, belirli dilbilim kuramlarında ciddi bir sorun teşkil etmektedir. Araştırmanın bulguları, aynı aileden gelen aynı dillerin bile sözdizimsel varyasyonlarını gösterdiğini göstermektedir. Her dil kendine özgü nesne konumundaki sıfat tümceleri yapısına sahiptir. Bu varyasyonlar, konstruksiyonist bir anlayış içerisinde sınıflandırılmalıdır.
Keywords
Abstract
Research into relative clauses has been an enigma in theoretical, developmental, applied and cognitive linguistics has been an enigma, although considerable progress has been made. Relative clauses are often defined as complex structures since they require various processes at cognitive and ethnosyntactic level. This study aims to compare zero object relative clauses based on six different languages from four different language families. Languages of Cukurova Arabic, English, French, German, Russian and Turkish were examined. It is important to show syntactic variations of relative clauses in different languages to question universals because disregarding syntactic variations poses a serious problem in certain linguistic theories. The findings of the study show that even the same languages from the same family show syntactic variations. Each language has its own construction of zero object relative clauses. These variations should be subsumed within a constructionist approach.
