Author :
Abstract
Dinleme becerisinin doğuştan getirilen bir beceri olması, eğitim sistemimizde dinleme becerisinin en çok ihmal edilen beceri alanı olmasını beraberinde getirmektedir. Ancak dinleme becerisi aslında var olan dinleme potansiyelinin eğitim yoluyla geliştirilmesiyle anlam kazanır. Bu sebeple dinleme becerisinin geliştirilmesiyle ilgili yöntem ve tekniklerin Türkçe öğretmenlerince daha çok kullanılması gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı Türkçe öğretmenlerinin Türkçe dersinde kullandıkları dinleme yöntem ve tekniklerini tespit etmektir. Araştırma betimsel nitelikte olup araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Çalışma grubunda ise Millî Eğitim Bakanlığında görev yapmakta olan 145 Türkçe öğretmeni yer almaktadır. Çalışma grubu basit rastgele örnekleme yoluyla oluşturulmuştur. Veriler, “Türkçe Dersi Öğretim Programı Dinleme Becerisi Yöntem ve Teknikleri Anketi” aracılığıyla toplanmıştır. Geliştirilen anket birbirinden ayrı üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölüm Türkçe Dersi Öğretim Programı dinleme alanında kullanılması tavsiye edilen yöntem ve tekniklerden oluşan 8 maddeden oluşmaktadır. Bu maddeler kullanım sıklığını belirleme amacıyla oluşturulmuştur. İkinci bölüm katılımcıların dinleme alanına yönelik olarak belirtilen uygulamaları içeren 17 maddeden, üçüncü bölüm ise belirtilen araç-gereçlerin kullanım derecesini belirlemek amacı ile hazırlanmış 5 maddeden oluşmaktadır. Anketin sonunda Türkçe öğretmenlerinin derslerinde dinleme becerisine ne kadar zaman ayırdıklarını öğrenmek amacıyla açık uçlu bir soru yer almaktadır. Yapılan anketten elde edilen bulgulara göre daha çok Türkçe öğretmenleri dinleme yöntem ve tekniklerinden daha çok katılımlı dinleme (%58.6) ve grup halinde dinlemeden (%40.7) faydalanmaktadırlar. Uygulamalarda beyin fırtınası (%84.1), soru cevap (%81.4) ve not alma (%81.4) uygulamaları ön sıralarda yer almıştır. Kullanılan araç-gereçlerde ise ders kitapları (%94.5) ve tahta/akıllı tahta (%87.6) daha çok tercih edilmiştir.
Keywords
Abstract
The fact that listening skill is an innate skill brings with it that listening skill is the most neglected skill area in our education system. However, listening skill actually gains meaning through the development of existing listening potential through education. For this reason, methods and techniques related to improving listening skills should be used more by Turkish teachers. The aim of this study is to determine the methods and techniques used by Turkish Teachers in listening skill. The research is descriptive and the scanning model was used in the research. The working group includes 145 Turkish teachers working in the Ministry of National Education. The working group was created by simple random sampling. The data were collected through the “Turkish Language Teaching Program Listening Skill Methods and Techniques Questionnaire”. The developed questionnaire consists of three separate sections. The first part consists of 8 items consisting of methods and techniques that are recommended to be used in the listening area of the Turkish Lesson Curriculum. These items were created to determine the frequency of use. The second part consists of 17 items containing the practices specified for the audience's listening area, and the third part consists of 5 items prepared to determine the degree of use of the specified equipment. At the end of the survey, there is an open-ended question to find out how much time Turkish teachers spend on listening skill in their lessons. According to the findings obtained from the survey, Turkish teachers mostly benefit from listening methods and techniques with more participating listening (58.6%) and group listening (40.7%). In applications, brainstorming (84.1%), question-answer (81.4%) and note-taking (81.4%) applications were at the forefront. On the other hand, textbooks (94.5%) and board / smart board (87.6%) were preferred more.
Keywords
- Akyol, H. (2019). Programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri, Ankara:Pegem Akademi.
- Calp, M. (2005). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi. Konya: Eğitim Kitabevi.
- Cihangir, Z. (2004). Kişilerarası iletişimde dinleme becerisi. Ankara: Nobel Yayınevi.
- Cohen, L. ve Manion, L. (1997). Reseacrh methods in education (4th ed.). Routledge: London and New York.
- Doğan, Y. (2007). İlköğretim İkinci Kademe Dinleme Becerisi Olarak Dinlemeyi Geliştirme Çalışmaları. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Basılmamış Doktora Tezi, Ankara.
- Emiroğlu, S. ve Pınar, F. N. (2013). Dinleme becerisinin diğer beceri alanları ile ilişkisi, International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(4).
- Gay, L. R., ve Airasian, P. (2000). Educational research competencies for analysis and application (6th Edition). Ohio: Merrill an imprint of Prentice Hall.
- Gürsakal, N.(2012). Betimsel istatistik minitab-SPSS uygulamalı, Bursa: Dora.
- Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Kılıç, S. (2013). Örnekleme yöntemleri. Journal of Mood Disorders, 3 (1), 44-6.
- Kurtdede Fidan N.(2008). İlköğretimde araç gereç kullanımına ilişkin öğretmen görüşleri, Kuramsal Eğitimbilim, 1 (1), 48-61.
- Kurudayıoğlu,M. ve Örge Yaşar, F. (2014). 6.sınıf Türkçe dersi öğretmen kılavuz kitaplarındaki dinleme metinlerinin dinleme yöntem ve teknikleri açısından incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, (2)2, 1-14
- MEB (2018). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara.
- Özbay, M. (2009). Anlama teknikleri – ıı: dinleme eğitimi. Ankara: Öncü Kitap.
- Özbay, M. ve Melanlıoğlu, D. (2012). Türkçe Öğretim Programlarının Dinleme Becerisi Bakımından Değerlendirilmesi, International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(1).
- Şencan, H.(2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerlilik, Google Books.
- Umagan, S. (2007). Dinleme. ilköğretimde Türkçe öğretimi (Ed. Ahmet Kırkkılıç ve Hayati Akyol). Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Yalçın, A. (2002). Türkçe öğretim yöntemleri yeni yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Yayınları.
