İLKOKUL ÖĞRENCİLERİNİN AŞAMALI YAZMA GELİŞİM DÜZEYLERİ

Author :  

Year-Number: 2022-40
Yayımlanma Tarihi: 2022-02-19 21:19:48.0
Language : Türkçe
Konu : Türkçe Eğitimi
Number of pages: 162-183
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Yazma becerisi bireyin kendini ifade etme sürecindeki en önemli becerilerden biridir. İlkokul düzeyinde başlayıp öğrenim sürecinin her aşamasında başka farklılıklarla zenginleşerek gelişmektedir. İlkokul düzeyinde yeterli gelişim sağlanamadığında bireyin ileriki yaşlarındaki yazma becerilerinin gelişiminde ciddi sorunlar açığa çıkarmaktadır. Bu sebeple bu gelişimin ilk aşaması olan ilkokul seviyesindeki gerekli becerilerin kazandırılması önemli bir husustur. Bu araştırmada, ilkokul 4.sınıftaki öğrencilerin yazma gelişim düzeylerinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Çalışma nitel araştırma yönteminin durum çalışması deseniyle gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubunun belirlenmesinde amaçlı örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir durum örneklemesi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, Rize ilinin Çayeli ilçesinde 9 Mart İlkokulunda 4. sınıfta öğrenim gören 63 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırma için verilerin elde edilmesinde öğrencilere istedikleri bir konuda hikâye metni yazdırılmıştır. Veriler Yazma Hatalarını Değerlendirme Envanteri aracılığıyla ve betimsel analiz yöntemiyle değerlendirilmiştir. Analiz sonucunda öğrencilerin aşamalı yazma sürecinde her gelişim düzeyi için yapmış oldukları hataların frekansları tablolar halinde sunulmuştur. Öğrencilerin hatalarına ilişkin örnek görseller ile veriler desteklenmiştir. Araştırma sonucunda 4. Sınıf öğrencilerinin sırasıyla en çok cümle düzeyinde, metin düzeyinde, paragraf düzeyinde ve kelime düzeyinde hata yaptıkları tespit edilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlardan hareketle öğretmenlerin öğrencilerin hangi yazma gelişim düzeyinde olduklarını tespit etmeleri bu doğrultuda öğrencilerin mevcut durumunu destekleyecek etkinliklere derslerde yer vermeleri önerilir. Yazma çalışmalarına metin yazdırma ile başlanmamalı bunun yerine kelime, cümle ve paragraf yazma gelişim düzeylerine göre aşamalı bir süreç takip edilerek en son metin düzeyine geçilmelidir.

Keywords

Abstract

This study aims to determine the writing development levels of primary school 4th-grade students. The study was conducted with the case study research design, one of the qualitative research methods. Of the purposeful sampling methods, convenience sampling was used to determine the study group. The study group consists of 63 4th graders studying at 9 Mart Primary School in Çayeli district of Rize province. In obtaining the study data, the students were asked to write a story on their chosen topic. The data were evaluated through the Assessment of Writing Errors Inventory and the descriptive analysis method. The student error frequencies obtained from the study for each developmental level in the progressive writing process were presented in tables. The data were supported with sample visuals regarding the students’ errors. The study results determined that the 4th-grade students made the most mistakes at the sentence, text, paragraph, and word levels, respectively. Based on the results obtained from the research, it is recommended that teachers first determine at which development level of writing the students are and, accordingly, include activities that will support the students’ current levels in the courses.

Keywords


  • Akbaba, R. S. (2015). Türkçe dersi kapsamında 6. sınıf öğrencilerinin yazma becerilerini geliştirmeye yönelik etkinliklerin geliştirilmesi ve uygulanması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.

  • Akbaba, R. S., & Yalçın, S. K. (2016). 6. sınıf öğrencilerinin yazma becerilerinde görülen hataların sınıflandırılması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 5(3), 1320-1338.

  • Akyol, H. (2008). Yeni programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık.

  • Altuntaş, B. (2017). Paragraf yazma becerilerini geliştirme üzerine bir uygulama. Ahi Evran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırşehir.

  • Arıcı A. F., & Ungan S. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazılı anlatım çalışmalarının bazı yönlerden incelenmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20, 317-328.

  • Arıcı, A. F. (2008). Üniversite öğrencilerinin yazılı anlatım hataları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 209-220.

  • Babayiğit, Ö. (2019). Ortaokul altıncı sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım bozukluklarının incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (45), 117

  • Bahşi, N., & Sis, N. (2019). Ortaokul öğrencilerinin yazma düzeyleri ve yazılarında karşılaşılan sorunlar. Milli Eğitim Dergisi, 48(224), 181-211.

  • Bahşi, N. (2018). Ortaokul öğrencilerinin yazma düzeyleri ve yazılarında karşılaşılan sorunlar (Malatya ili örneği). Yayımlanmamış doktora tezi. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.

  • Büyükikiz, K. K. (2007). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin söz dizimi ve anlatım bozukluğu açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

  • Can, R. (2012). Ortaöğretim öğrencilerinin yazılı anlatımlarında paragraf düzeyinde bağdaşıklık ve tutarlılık. Yayımlanmamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

  • Carstens, W. A. M. (1987). De Beaugrande en Dressler (1981) se “Standaarde van tekstualiteit”. South African Journal of Linguistics, 5(2), 17-32.

  • Coşkun, E. (2011). Yazma eğitiminde aşamalı gelişim. (Ed.: N. Akar) Yazma eğitimi (s. 49- 117). Ankara: Pegem Yayıncılık.

  • Coşkun, İ. (2006). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin kompozisyon yazma becerileri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

  • Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma desenleri. S. B. Demir (Çev. Ed.). Ankara: Eğiten Yayın Dağıtım.

  • Demir, T. (2011). İlköğretim öğrencilerinin yaratıcı yazma becerileri ile yazma özyeterlik algısı ve başarı amaç yönelimi türleri ilişkisinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

  • Demir, T. (2013). İlköğretim öğrencilerinin yaratıcı yazma becerileri ile yazma özyeterlik algısı üzerine bir çalışma. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 2(1) 84-114.

  • Demirel, Ö. (2003). Türkçe ve sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

  • Deniz, A. (2003). Yazılı anlatım becerileri bakımından köy ve kent beşinci sınıf öğrencilerinin durumu. Türklük Bilimi Araştırmaları. https://dergipark.org.tr/tr/pub/tubar/issue/16954/177011 adresinden erişilmiştir.

  • Göçer, A. (2015). Türkçe dersi metin işleme sürecinde bağlam temelli sözcük öğretimi ve etkin sözcük dağarcığı oluşturmadaki işlevi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 3(1), 48-63.

  • Gökdayı, H. (2008). Dil kullanımını değerlendirmede doğru ve yanlış. Erdem Atatürk Kültür Merkezi Dergisi, 51, 91-109.

  • Deniz, E. (2017). Yedinci sınıf öğrencilerinin dil bilgisi, kelime bilgisi ve okuduğunu anlama düzeyleri ile yazma becerileri arasındaki ilişki. Yayımlanmamış doktora tezi. İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.

  • Dilidüzgün, Ş. (2008). Türkçe öğretiminde metin dilbilimsel bağlamda uygulamalı bir yaklaşım. Yayımlanmamış doktora tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

  • Ergin, M. (2008). Türk dil bilgisi. İstanbul: Bayrak Yayınevi.

  • Göçer, A. (2010). Türkçe öğretiminde yazma eğitimi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(12),178-195.

  • Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Gül Yayınevi.

  • Günay, V. D. (2013). Metin bilgisi. İstanbul: Papatya Yayıncılık.

  • Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara. Nobel Yayıncılık.

  • Güneş, F. (2019). İlkokuma yazma öğretiminde zihin açıklığının önemi. 2. Uluslararası Temel Eğitim Kongresi (s. 39-48). Muğla: Eğiten Yayıncılık.

  • Karaalioğlu, S. K. (1978). Yazmak ve konuşmak sanatı kompozisyon. İstanbul: İnkılap Kitabevi.

  • Kaldırım, A. (2014). 6+ 1 analitik yazma ve değerlendirme modelinin ortaokul altıncı sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Dumlupınar Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.

  • Karatay, H. (2011). Süreç temelli yazma modelleri: Planlı yazma ve değerlendirme içinde M. Özbay (Ed.), Yazma Eğitimi (s. 21-43). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.

  • Kırbaş, A. (2006). İlköğretim sekizinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.

  • Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: an expanded sourcebook. (2nd. Ed.). USA: SAGE Publication.

  • Özbay, M. (2000). İlköğretim okulu öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri. Ankara: Bizim Büro Yayıncılık.

  • Özbay, M. (Editör). (2011). Yazma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

  • Patton, M. Q. (2002). Qualitative research & evaluation methods (3rd ed.). USA: SAGE Publication.

  • Pilav, S., & Ünalan, Ş. (2012). Eğitim fakülteleri için yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.

  • Saban, A., & Ersoy, A. (2017). Eğitimde nitel araştırma desenleri. Ankara: Anı Yayıncılık.

  • Sallabaş, M. E. (2007). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin kendinin yazılı olarak ifade etme kazanımlarına ulaşma düzeyi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

  • Sever, M. (2014). Derse katılım envanterinin Türk kültürüne uyarlanması. Eğitim ve Bilim, 39(176), 171-182.

  • Şentürk, N. (2009). Planlı yazma ve değerlendirme modelinin 8. Sınıf öğrencilerinin bilgilendirici metin yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

  • Şentürk, N. (2009). Planlı yazma ve değerlendirme modelinin 8. sınıf öğrencilerinin bilgilendirici metin yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

  • Tansel, F. A. (1987). İyi ve doğru yazma usûlleri III. İstanbul: Kubbealtı Neşriyat.

  • Tavşanlı, Ö. F. (2019). İlkokul 2. sınıf öğrencilerinin süreç temelli yazma uygulamalarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Uludağ Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.

  • Tok, M. (2015). Paragraf türlerinin öğretimi sürecinde yazma becerilerine ilişkin bilişsel süreçlerin geliştirilmesi: Bir eylem araştırması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(2),

  • Tok, M, & Gönülal, M. (2014). 8. Sınıf öğrencilerinin yazma taslakları aracılığıyla metin tutarlıklarının sağlanması: Bir eylem araştırması. Turkish Studies, 9(6), 1005-1021.

  • Turhan, H. (2010). 8. sınıf Türkçe ders kitaplarındaki metinlerin söz varlığı açısından incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim

  • Uça, M. (2003). İstanbul’da seçilen ilköğretim okullarının altıncı sınıf Türkçe derslerinde tespit edilen yazılı anlatım bozuklukları ve öneriler. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

  • Uçar, S. (2012). İlköğretim sınıf öğretmenlerinin kelime öğretiminde kullanılan yöntem ve tekniklerden haberdar olma ve kullanma sıklık düzeyleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Uşak Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.

  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

  • Yılmaz, M. (2013). İlköğretim I. kademe öğrencilerinin kompozisyon yazma becerilerini geliştirmede planlı yazma modelinin önemi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (19), 321-330.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics