Author :
Abstract
Öğrencilerin yazım kurallarını uygulama düzeylerini belirlemeyi amaçlayan çalışmaların sonuçları, onların yazılı anlatımda yazım kurallarını doğru kullanamadıklarını ortaya koymaktadır. Öğretim programları aracılığıyla okullarda neredeyse her sınıf düzeyi için belirlenen yazım konuları olmasına rağmen, görülen başarısızlığın nedenlerinden biri yazım kurallarının öğretiminde kullanılan yöntemlerdir. Öğretmenler için yazım öğretiminde kullanılan yöntemlerin uygulama biçimi ve etkililiğini ortaya koyan araştırmalara ve uygulama için öğretim araçlarına ihtiyaç vardır. Bunun için bu araştırmada, yazım öğretiminde kullanılan yöntemlerin belirlenmesi ve uygulanış biçimlerine göre sınıflandırılması yapılmıştır. Yazım öğretiminde kullanılan yöntemleri ve uygulamaları belirlemek için alanyazın ile ilgili kaynaklar taranmış, uygulama biçimlerine göre yazım yöntemleri sınıflandırılmıştır. Bu sınıflama çalışmasının yanında, hem ana dilinde hem de Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde yazım kurallarının öğretimi için konunun ilgililerine örnek bir yazım öğretimi uygulaması sunulmuştur.
Keywords
Abstract
The results of studies aiming to determine the level of the students' implementing spelling rules reveal that they can’t use spelling rules in their written expressions. One of the reasons for the unsuccessful case is the teaching methods of spelling, although the writing curriculum includes spelling themes for almost each level. The body of literature reveals the effectiveness of various teaching methods implemented at the schools. Teachers need the researches that describes implementation and effectiveness of the methods employed in teaching spelling. Besides, they also need teaching material in order to use the methods effectively. Thus, this study provides a determination and classification of the methods employed in teaching spelling according to implementation style. In order to determine the methods and implementations used in teaching spelling related literature and references have been scanned, and spelling methods have been classified according to implementation style. Besides this classification, a sample implementation of teaching spelling has been presented to the concerned for teaching Turkish both as a mother and foreign language.
Keywords
- Akkaya, A. (2013). 6. Sınıf öğrencilerinin yazım yanlışları sıklığı ve yazım yanlışlarının nedenlerine ilişkin öğretmen görüşleri. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or TurkicVolume 8/4, 33-52.
- Aksoy, Ö. A. (1992). Ana Yazım Kılavuzu. İstanbul: Adam Yayınları.
- Aksoy, R. (1993). İmla kuralları ve noktalama işaretleri. Ankara: Gümüş Matbaacılık.
- Arıcı, A.F. ve Ungan, S. (2008) “İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazılı anlatım çalışmalarının bazı yönlerden değerlendirilmesi” Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, S.20, 317-328
- Arıcı, A.F. (2008). Üniversite öğrencilerinin yazılı anlatım hataları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 221(2), 209-220.
- Avcı, E. (2006). İlköğretim sekizinci sınıf öğrencilerinin yaptıkları yazılı anlatım yanlışlarının incelenmesi Muğla ili örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Ankara.
- Bağcı, H. (2011). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretleri ile yazım kurallarını uygulayabilme düzeyi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume, 6/1, 693-706.
- Baraz, T. (1992). Uygulamalı noktalama-yazım kuralları. İstanbul: Cem Yayınevi.
- Baymur, F. (1959). Türkçe Öğretimi 1.Kitap. İstanbul: İnkilap Kitabevi.
- Bayram, Y. ve Erdemir, A. (2006). Amasya‟daki İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin İmla Kurallarını Uygulama Düzeyleri Üzerine Bir Değerlendirme. Milli Eğitim Dergisi, 171, 140-155.
- Bulut, M. (2013). Cumhuriyet Döneminden günümüze yapılan Türkçe yazım kılavuzu çalışmaları ve Türkçe yazım kılavuzları üzerine bir kaynakça denemesi. International Journal of Social Science, 6,6, s. 277-304.
- Çankaya, F. (1964). İmlâ öğretimi. Konya: Yüksel Yayınları.
- Çepni, S. (2014). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. Trabzon: Celepler Matbaacılık.
- Çetin, A. (2013). İlköğretim 4. sınıf öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarını uygulama düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
- Çiftçi, M. (2006). Türkçe Öğretiminin sorunları. Prof. Dr. Gürer Gülsevin (Ed.) ve Doç. Dr. Erdoğan Boz (Ed.) Türkçenin Çağdaş Sorunları (s.?-?) kitabı içinde. Ankara: Gazi Kitabevi.
- Demir, G.K. (2003). İlköğretim 1. ve 2. kademe öğrencilerinin yazım hataları ve öğretmen görüşleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi.
- Dobie, A. B. (1986). Ortographical theory and practice, or how to teach spelling. Journal of Basic Writing, 5, 2, s.41-48).
- Ege, P. (2007). Çocukta okuryazarlık gelişimi. S. Topbaş (Ed.) Dil ve Kavram Gelişimi içinde (171-190). Ankara: Kök Yayıncılık.
- Erdem, H. (2007). Dokuzuncu sınıf öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarına ulaşma düzeyi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Ankara.
- Erkınay, H. K. (2011). Türkçe öğretmenlerinin yazım kılavuzu kullanma konusundaki tutum ve görüşleri. The Journal of Academic Social Science Studies, 4, 1, s.1-24.
- Eroğlu, N. ve Alptekin, G. (1974). Yazım bilgileri ve noktalama. İstanbul: Güryay Matbaacılık.
- Fizgeral, J. (1951). The teaching of spelling. Milwaukee: Bruce Publishing Company.
- Gillingham, A. ve Stillman, B. (1956). Remedial training for children with specific disability in reading, spelling and penmanship. Cambridge: Educators Publishing Service.
- Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
- Güneri, E. E. (2004). Ortaöğretimde (1.-3. Sınıflar) Noktalama işaretlerinin kullanımında bilgi-beceri oranlarının tespiti. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi.
- Graham, S. (1983). Effective spelling instrucitons. The Elementary School Journal, 83, 5, s.560-567.
- Hamzadayı, E. ve Çetinkaya, G. (2013). Dikte uygulamalarının 5. sınıf öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarını uygulama becerilerine etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9, 3, s.133-143.
- Heron, T.E., Okyere, B.A. ve Miller,D. (1991). A Taxonomy of approaches to teach spelling. Journal of Behaivoral Eduacation, 1,1, 117-130.
- Hildreth, G. (1955). Teaching spelling. New York: Henry Holt and Company.
- Horn, E. (1954). Teaching spelling. Washinton D.C.: American Educational Research Association.
- İlarslan, B. (2007). Ortaöğretim ikinci sınıf öğrencilerinde görülen yazılı anlatım bozuklukları ve bu bozuklukların giderilmesi için çeşitli öneriler. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Ankara.
- İnce, V. M. (2006). İlköğretim 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin ölçülmesi ve değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Muğla.
- Kadızade, E.D. (2015). Türkçe Eğitimi Bölümü öğrencilerinin imla kurallarını uygulama becerileri üzerine bir değerlendirme. Tarih Okulu Dergisi, 21, 527-537.
- Karaağaç, G. (2013). Dil Bilimi Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Karabuğa, H. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatım çalışmalarında noktalama işaretlerini ve yazım kurallarını kullanabilme düzeyleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
- Karagül, S. (2010). İlköğretim 6-8. Sınıf öğrencilerinin Türkçe Dersi Öğretim Programında belirtilen yazım ve noktalama kurallarını uygulayabilme düzeyi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Kırkbride, S. ve Wright, B.C. (2002). The role of analogy use in improving early spelling performance. Educational and Child Psychology, 19, 4, 91-102.
- Köklügiller, A. (1975). Yazım, Noktalama ve Kısaltmalar Sözlüğü. İstanbul: Kaya Yayınları.
- Mataracı, E. (1998). İlköğretim okullarında birinci kademe 5. sınıf öğrencilerinin imla ve noktalama işaretleri ile ilgili bilgi ve beceri düzeyleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: İstanbul.
- Mete, M. (2001). İlköğretim 4-8. Sınıflarda noktalama işaretlerinin kullanımında bilgi-beceri oranlarının tespiti. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kocatepe Üniversitesi: Afyon.
- Menz, A. (2006). Kılavuzlarda ve kullanımda Türkçe imla. . A. Menz, C. Schroeder(Ed.) Türkiye’de dil tartışmaları içinde (41-75). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Montgomery, D. (1999). Spelling remedial strategies. London: Cassell.
- Milli Eğitim Bakanlığı (2015). Türkçe Dersi (1-8.sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: MEB.
- Oğuzkan, A. F. (1981). Eğitim terimleri sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Orta, N. (1971).Örnekli imla yazım bilgileri. Ankara: Gen Yayınları.
- Ott, P. (2007). How to manage spelling succesfully. New York: Routledge.
- Özbay M. (1995). Ankara merkez ortaokullarındaki üçüncü sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri üzerine bir araştırma. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Ankara.
- Özbay, M. (2011). Yazma eğitiminde noktalama ve imla. M. Özbay (Ed.)Yazma Eğitimi içinde. (181-196). Ankara: Pegem Yayınları.
- Özbay, M. (2014). Özel öğretim yöntemleri-1. Ankara: Öncü Kitap.
- Özön, N. (1999). Temel yazım kılavuzu. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
- Püsküllüoğlu, A. (2004). Yazım kuralları. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
- Templaton, S ve Morris, D. (1999). Questions teachers ask about spelling. Reading Research Quarterly, 34, 1, 102-112.
- Tompkins, G.E. (1998). Language arts: Content and teaching strategies. New Jersey: Prentice Hall.
- Tompkins, G. E. (2005). Langauage arts patterns of practice. United States of America: Pearson.
- Topuzkanamış, E. (2009). Türkçe eğitimi bölümü öğrencilerinin imla başarıları. Turkish Studies, 4/3, s.2171-2189.
- Uça, M. (2003). İstanbul’da seçilen ilköğretim okullarının altıncı sınıf Türkçe derslerinde tespit edilen yazılı anlatım bozuklukları ve öneriler. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: İstanbul.
- Uludağ, E. (2002a). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarını uygulama beceri düzeyleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi,(4),1, 97114.
- Uludağ, E. (2002b). Eğitim fakültesi öğrencilerinin bazı yazım kurallarını uygulama becerilerinin kayıtlı olunan program ve cinsiyet bakımından incelenmesi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, (4), 2, 23-43
- Vardar, B. (2002). Açıklamalı dilbilim terimleri sözlüğü, İstanbul: Multilingual Yabancı Dil
- Yakıcı, A., Yücel, M., Doğan, M ve Yelok, S. (2004). Üniversiteler için Türkçe 1 yazılı anlatım. Ankara: Bilge Yayınları.
- Yeşil, E. (2003). Erzurum’daki yatılı ilköğretim bölge okullarıyla ilköğretim okulları 6.sınıf öğrencilerinin yazım hataları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Erzurum.
- Yıldız, Z. (2002). Değişik öğretim kademelerindeki öğrencilerin yazım ve noktalama kurallarını uygulama düzeyleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Isparta.
- Yıldızlar, M. (1994). Özel Ve Resmî İlköğretim Okulları Birinci Kademe Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Yazma Hataları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe
- Wallace, R. (2006). Characteristic of effective spelling ınstructions. Reading Horizons, 46, 4, 267-278.
- Westwood, P. (2008). What teachers need to know about spelling. Australia: Acer Press.
