Author :
Abstract
Bu araştırma, Türkçe öğretmenlerinin yazma eğitimi ve öğrencilerin öykü yazma becerileri hakkındaki görüşlerini belirlemek amacıyla yapılan nitel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubunu Adana ili Çukurova, Yüreğir ve Seyhan ilçelerindeki üç farklı okulda görev yapan 10 Türkçe öğretmeni oluşturmuştur. Öğretmenlerin görev yaptığı okullar tipik durum örnekleme yöntemiyle belirlenmiş, öğretmenlerle yarı-yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Görüşme yapılan öğretmenlerin sekizi kadın, ikisi erkektir. Öğretmenler mesleki kıdemleri açısından incelendiğinde 7, 10, 13 ve 20 kıdeme sahip birer öğretmenin; 12, 15 ve 16 yıllık ikişer öğretmenin bulunduğu saptanmıştır. Ayrıca öğretmenlerin çoğu eğitim fakültelerinin Türkçe Eğitimi Bölümünden mezun olmuştur. Görüşmelerden elde edilen veriler NVivo Nitel Veri Analizi Programı kullanılarak analiz edilmiş, araştırmacı ve diğer kodlayıcı arasındaki uyuşum yüzdesi .98 ve Kappa Katsayısı .89 olarak hesaplanmıştır. Araştırma sonucunda Türkçe öğretmenlerinin büyük çoğunluğunun geliştirmekte en çok zorlandıkları dil becerisinin yazma olduğu, öğretmenlerin yazma eğitimindeki başlıca amaçlarının biçim özelliklerine yönelik amaçlar olduğu, öğrencilere genellikle hakkında yazı yazacakları tek bir konu verdikleri, öğretmenlerin yarısının hazırlık çalışmaları yaptırmadığı saptanmıştır. Ayrıca öğretmenlerin öykü yazarken öğrencilerin öyküyü masalla karıştırma, yer, zaman veya kahraman ögelerine yer verme, serim, düğüm ve çözüm bölümlerine uygun yazma açısından güçlükler yaşadıklarını düşündükleri, öğrenci öykülerini değerlendirirken en çok içeriğin düzenlenmesine ve biçim özelliklerine dikkat ettikleri, çok az öğretmenin dil ve anlatıma dikkat ettiği, öğretmenlerin çoğunun öğrencilere yazdıkları öyküleri okutarak hatalarını sözel olarak belirtme yoluyla geri bildirim verdikleri bulgulanmıştır. Bununla birlikte Türkçe öğretmenlerinin tümünün öğrenci öykülerini değerlendirirken yazılı sınavlarda bir soruyu yazılı anlatıma ayırdıkları ve öğrencilerin yazılılarda yazdıkları metinleri kişisel olarak kendilerinin belirledikleri ölçütlere göre değerlendirdikleri saptanmıştır.
Keywords
Abstract
This study aims at revealing Turkish-language teachers’ opinions on teaching writing and story writing skills of students, and it is a qualitative research. 10 teachers of Turkish working at three different schools in Cukurova, Yuregir and Seyhan districts of Adana were invited to the study group. Typical case sampling was used to designate the schools. The data were collected through semi-structured interviews with the teachers. Among the teachers who were interviewed, 8 were women and 2 were men. In respect to their teaching experience, there were four teachers with 7, 10, 13 and 20 years of experience respectively, and two teachers for each 12, 15, and 16 years of experience. Most of the teachers hold bachelor of art degree in Turkish from different colleges of education. The data retrieved from the interviews were analyzed via NVivo Qualitative Data Analysis Software. Percent agreement of .98 and Kappa coefficient of .89 were found as inter-rater reliability. At the end of the study, it is found that Turkish-language teachers find writing as the most difficult skill to improve, and their main objective is to improve structural features in writing. They usually assign one subject to students to write about and more than half of the teachers do not practice preparatory work. It is also found out that teachers think their students mistake fairy tale for story, and they have problems in integrating setting, time and character constituents in their story writing. They also believe that students have problems in applying appropriate writing techniques for set up, conflict and resolution parts of the story. It is discovered that teachers mostly pay attention to content editing of the story and structural features of it. Very few teachers focus on language and expression while most of the teachers provide verbal feedback to students as they are reading their stories aloud. Additionally, it is confirmed that all teachers include one question about written expression skills in their exams while evaluating student stories and they evaluate students’ texts according to their own set of criteria in the exam.
Keywords
- Akbayır, S. (2010). Nasıl yazabilirim? Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Aksoy, Ö. A. (1975). Gelişen ve özleşen dilimiz. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Arıcı, A. F. ve Ungan, S. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazılı anlatım çalışmalarının bazı yönlerden değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 317-327.
- Atwell, N. (1987). In the middle: writing, reading and learning with adolescents. Porstmout: Heinemann.
- Beyreli L., Çetindağ Z. ve Celepoğlu, A. (2005). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Byrne, D. (1988). Teaching writing skills. Honkhong: Longman.
- Calp, M. (2005). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi. Konya: Eğitim Kitabevi.
- Cohen J. (1960). A coefficient of agreement for nominal scales. Educational and Psychological Measurement,20 (1), 37-46.
- Coşkun, E. (2005). İlköğretim öğrencilerinin öyküleyici anlatımlarında bağdaşıklık, tutarlılık ve metin elementleri. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Coşkun, E. (2007). Yazma eğitimi. A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.), İlköğretimde Türkçe öğretimi içinde (s. 49-91). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Coşkun, E. (2011). Yazma eğitiminde aşamalı gelişim. M. Özbay (Ed.), Yazma eğitimi içinde(s. 46-83). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Cumberwort, T. J. & Hunt, J. A. (1998). Impoving middle school student writing skills and attitudes toward writing. (ERIC Document Reproduction Service No. ED420865).
- Duban, N. (2008). İlköğretim fen ve teknoloji dersinin sorgulamaya dayalı öğrenme yaklaşımına göre işlenmesi: bir eylem araştırması. Yayımlanmamış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
- Eruz, S. (1994). Yazma uğraşının gizil gücü. J. Baysal, N. İpşiroğlu, Z. İpşiroğlu ve Ş. Özdil (Ed.), Çağdaş Eğitimde Sanat içinde (s.16-28). İstanbul: Demet Yayıncılık.
- Evans, J. (2001). Introduction: learning and teaching the complexities of writing. writing in the elementary classroom: a reconsideration. Portsmout, NH: Heinemann.
- Göçer, A. (2005). İlköğretim ikinci kademe Türkçe öğretiminde ölçme ve değerlendirme. Yayımlanmamış doktora tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
- Göçer, A. (2011). Öğrencilerin yazılı anlatım çalışmalarının Türkçe öğretmenlerince değerlendirilmesi üzerine, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(2), 71-97.
- Göçer, A. (2014). Yazma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Göğüş, B. ve Yücesan, S. (1978). Türkiye’de bir Türkçe eğitimi portresi. Ankara: Tekışık Matbaası.
- Gökçe, B. ve Sis, N. (2011). Gülten Dayıoğlu’nun çocuk öykülerinin “hikâye haritası” yöntemine göre incelenmesi ve genel bir değerlendirme, Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6(3), 1925-1949.
- Gül, P. (2007). İlköğretim öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin geliştirilmesi, İlköğretmen Dergisi, 5, 28-29.
- Günay, D. (2003). Metin bilgisi (2. bs.). İstanbul: Multilingual Yayıncılık.
- Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma.Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Harris, K. R., Graham, S. & Mason, L. H. (2003). Self-regulated strategy development in the classroom: part of a balanced approach to writing instruction for students with disabilities. Focus on Exceptional Children,35(7), 1-16.
- İpşiroğlu, Z. (2006). Yaratıcı yazma. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
- Karadağ, R. (2010). İlköğretim Türkçe dersinde farklılaştırılmış öğretim yaklaşımının uygulanması: bir eylem araştırması. Yayımlanmamış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
- Karadağ, R. ve Kayabaşı, B. (2013). Neden yazı yazmıyoruz: sınıf öğretmeni adaylarının yazmayı engelleyen etmenlere yönelik görüşleri: Adıyaman üniversitesi örneği. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15 (1), 1-32.
- Karakuş Tayşi, E. (2007). İlköğretim 5. ve 8. sınıf öğrencilerinin hikâye ve deneme türü metinlerindeki okuduğunu anlama becerilerinin karşılaştırılması (Kütahya ili örneği).Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Karatay, H. (2011). Süreç temelli yazma modelleri: planlı yazma ve değerlendirme. M. Özbay (Ed.), Yazma eğitimi içinde (s. 21-43). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Kavcar, C.(1999). Edebiyat ve eğitim. Ankara: Engin Yayınevi.
- Kurudayıoğlu, M. ve Karadağ, Ö. (2010). İlköğretim öğrencilerinin yazılı anlatımlarının konu seçimleri açısından incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(13), 192-207.
- Kuş, E. (2006). Sosyal bilimlerde bilgisayar destekli nitel veri analizi. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Kuş, E. (2009). Nicel-nitel araştırma teknikleri, sosyal bilimlerde araştırma teknikleri nicel mi? nitel mi? Ankara: Anı Yayıncılık.
- Landis, J. R. & Koch, G. G. (1977). The measurement of observer agreement for categorical data. Biometrics, 33, 159-174.
- Maltepe, S. (2006). Yaratıcı yazma yaklaşımı açısından türkçe derslerindeki yazma süreçlerinin ve ürünlerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
- Marchisan, M. L. ve Alber, S. R. (2001). The write way: Tips for teaching the writing process to resistant writers. Intervention in School & Clinic, 3(36), 154-162.
- Mccabe, A. & Peterson, C. (1991). Getting the story: a longitudinal study of parental styles in eliciting narratives and developing narrative skill, developing narrative structure. A. McCabe, & C. Peterson (Eds.). In Developing narrative structure (pp. 217-253). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
- NCTE (2008). Writing now. policy research brief produced by the National Council of TeachersEnglish.http://www.ncte.org/library/NCTEFiles/Resources/PolicyResea rch/Wrtg.adresinden 05.11.2012 tarihinde edinilmiştir.
- Özbay, M. (2000). İlköğretim okulu öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri-alan araştırması. Ankara: Bizim Büro Basımevi.
- Özbay, M. (2003). Öğretmen görüşlerine göre ilköğretim okullarında Türkçe öğretimi. Ankara: Gölge Ofset Matbaacılık.
- Ramadan, S. M. S. (2003). Cohesion in written works of the twelfth grade students of literary and scientific streams at state secondory schools in jordan. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Ruhi, Ş. (1993). İlköğretim 5. sınıf kompozisyon çalışmalarının içerik açısından bir değerlendirmesi. VII. Dilbilim Kurultayı Bildirileri içinde (s.71-76). Ankara: Ankara Üniversitesi.
- Sever, S. (2004). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. (4. bs.). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Tağa, T. ve Ünlü, S. (2013). Yazma eğitiminde karşılaşılan sorunlar üzerine bir inceleme. Turkish Studies International Periodical for The Languages of Turkish or Turkic.8(8), 1285-1299.
- Temizkan, M. (2003). Yazılı anlatım etkinliği çerçevesinde Türkçe öğretmenlerinin çalışmalarına ilişkin bir değerlendirme. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi, Hatay.
- Temizkan, M. (2007). Türkçe öğretmenlerinin yazılı anlatım etkinliği çerçevesinde yaptıkları uygulamaların değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 174, 135-154.
- Temizkan, M. (2008). Türkçe ve sınıf öğretmeni adaylarının yazılı anlatım çalışmalarını düzeltme ve değerlendirme durumları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (3), 49-61.
- Topbaş, S. (1998). Türkçe öğretimi.Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Ungan, S. (2007). Yazma becerisinin geliştirilmesi ve önemi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(2), 461-472.
- Ülper, H. (2009). Yazma becerilerini ölçmede (notlandırmada) kullanılan farklı ölçme (notlandırma) yaklaşımlarının geçerlikleri üzerine kompozisyon yazmanın amaçları bağlamında karşılaştırmalı bir araştırma.I. Ulusal Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Kongresi içinde(s. 339-352). Ankara: Ankara Üniversitesi.
- Vardar, B. (1982). Dilbilimin temel kavram ve ilkeleri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Vygostky, L. S. (1998). Düşünce ve dil. İstanbul: Toplumsal Dönüşüm Yayınları.
- White, E. M. (1989). Developing successful college writing programs. San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
- Yalçın, S. D. (1998). Yazma eğitiminde yeni bir araştırma alanı: yaratıcı yazarlık. Türkçenin Öğretimi ve Eğitimi Sempozyum Bildirileri içinde, (s.145-152).Ankara: Ankara Üniversitesi.
- Yaman, H. (2010). Türk öğrencilerinin yazma kaygısı: ölçek geliştirme ve çeşitli değişkenler açısından yordama çalışması. International Online Journal of Educational Science, 2(1), 267-289.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (5. bs.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Zamel, V. (1982). Writing: the process of discovering meaning. TESOL Quarterly,16 (2), 195-209.
- Zorbaz, K. Z. (2005). İlköğretim okulları ikinci kademe Türkçe öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirmeye ilişkin görüşleri ve yazılı sınavlarda sordukları sorular üzerine bir değerlendirme. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi, Hatay.
