Mustafa Kutlu hikâyeleri ile yakın dönem Türk edebiyatının ilgi çeken bir ismi olmuştur. Onun hikâyeleri ekseriyetle çift anlam boyutuna sahiptir. Birikimli bir okuyucu, sıradan dünyevi çizgilerle aktarılan bu hikâyelerin aslında görünenin ötesine yöneldiğini fark etmekte zorlanmaz. Kutlu’nun hikâyelerinde metafizik bir derinlik vardır. Hikâyelerindeki ilk anlam katmanı herkesin anlayabildiği basit gerçekler üzerinedir. Ömrün meşgaleleri içinde akıp geçen zaman, insanoğlunun başına gelen olağan hadiseler, beşeri münasebetler hemen herkesin kavrayabildiği türden hususlardır. Mamafih yazarın tüm bunlarla sezdirmeye çalıştığı farklı hususlar vardır. Asıl anlatmaya çalıştığı meramı da hikâyenin derinliklerine gizlediği bu noktalarda buluruz. Kutlu’nun hikâyelerindeki merkezi noktalar okuyucuya gönderilmiş mesajlarla yüklüdür. Onun tüm hikâyelerinde sabit bir öz bulunur. Başka bir deyişle çekirdek hep aynıdır. Bu öz ise vakaların, münasebetlerin, sonuçların birbirine bağlandığı noktada tezahür eden metafiziktir. Beslendiği kaynaklar ve sanatta kendine biçtiği misyon itibariyle yazar hikâyelerinde hep bu metafizik mesajı değişmeyen bir öz olarak işler. Temaları, tercihleri daima bu yöndedir. Bu tarafı itibariyle Mustafa Kutlu’nun istikrarlı bir çizgiye sahip olduğu söylenmelidir. Bu istikrarı yıllardır koruduğu için çeşitli zümrelerin ilgisini çekmiştir. Mustafa Kutlu’nun edebiyat sanatındaki hüneri bilhassa hikâyelerindedir ve hikâyelerinin maksadı da paradigmasını, kendine has estetiğini verir. Kutlu’nun düşünce evreni ile sanatı arasındaki ilişki dikkate şayandır. “Beyhude Ömrüm” hikâyesi, yazarın yukarıda dile getirdiğimiz özelliklerinin, bir sanatkâr olarak perspektifinin açık bir şekilde anlaşılabileceği özgün bir eserdir. Makale boyunca eserin anlam boyutu üzerinde yapılacak düşünce temrinleri, bahsedilen hususlara ışık tutma, onları anlaşılır kılma gayesini taşır.
Mustafa Kutlu is a figure of interest in near term Turkish Literature by his stories. Mostly, his stories have double meaning scope. An experienced reader doesn't have difficulty to discern bending ordinary, worldly patterned stories to beyond an obvious fact. Kutlu's stories have a metaphysical depth. The first stratum of meaning is about simple facts that everyone can easily figure out. Life's preoccupation within flow of time, ordinary incidents that happen to mankind, human relations are types of issues that anyone can comprehend. Still there are some particular matters that author is trying to adumbrate. We find the author’s main purpose at certain points hidden in the story’s depth. Central points in Kutlu’s stories are loaded with emotions being sent to the readers. There is a permanent gist in his stories. In other words the core of the stories is the same. The core is the metaphysics appeared at the point that conclusions bound together. Considering the resources he uses and the mission he is in, the author always studies this metaphysical message as an unchanging gist. His themes and preferences are always in this direction. As Mustafa Kutlu has a consistent line in metaphysics and he maintains his position for years, it is clear that he draws attention of several coteries. Mustafa Kutlu’s ingenuity in art of literature is particularly in his stories and the purpose of his stories gives his paradigm, his unique aesthetics. “Beyhude Ömrüm” story is a genuine work that author’s mentioned features and his perspective of art are clearly understood. The relationship between his universe of ideas and his art is quite remarkable. Throughout the article, practising thoughts on work’s meaning dimension, shedding light on mentioned issues are aiming to make them understandable.