GOÜ TÖMER’DE OKUYAN YABANCI ÖĞRENCİLERİN KOMPOZİSYONLARININ YANLIŞ ÇÖZÜMLEMESİ YÖNTEMİNE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ
Author :
Abstract
Günümüzde yabancı dil öğretimi yapılırken üzerinde önemle durulan nokta dilin yapısı ve kurallarından ziyade öğrencidir. Öğrenme sürecinde, odak noktası öğrenci olduğu için, etkili bir dil öğretiminde de öğrenci merkezli öğretim büyük bir önem taşımaktadır. Eğitim alanında, günlük hayatta ve dünya ile iletişimde Türkçenin rolü ve önemi giderek artmaktadır. Ancak Türkçenin bir yabancı dil olarak öğretimi alanında yeteri kadar çalışma bulunmamaktadır. Bu bakımdan Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi alanı, yeni öğretim yöntemleri açısından yeni bir alandır. Bu araştırmanın amacı, Türkçe öğrenen öğrencilerin yazma becerilerini ölçmek için “Türkiye hakkındaki görüşleri” ve “Türkiye’de okumak” konularında yazdırılankompozisyonlarda bulunan imla-yapı-noktalama yanlışlarını “yanlış çözümleme yöntemi” ne göre değerlendirmektir. Araştırmanın verilerini Gaziosmanpaşa Üniversitesi Türkçe Öğretim Merkezi’nde (GOÜ-TÖMER) eğitim gören A2 seviyesinde 22 öğrenciden elde edilmiştir. Bu öğrenciler Afganistan, Almanya, Azerbaycan, Kenya, Tacikistan, Türkmenistan’dan gelen öğrencilerdir. Yanlışlar, dilbilgisel yanlışlar, sözcük seçiminden kaynaklı yanlışlar, söz dizimi kaynaklı yanlışlar ve imla-noktalama kaynaklı yanlışlar olmak üzere sınıflandırılmıştır. Yanlışlar değerlendirilirken ‘dil-içi gelişimsel yanlışlar’ olarak sınırlandırılmıştır. Sonuç olarak; yazılı kompozisyonlar analiz edildiğinde 1154 yanlışın olduğu tespit edilmiştir. Bu yanlışların % 5,7 ile sözcük seçimi kaynaklı olup sırasıyla %7,1 ile söz dizimi kaynaklı, %22,09 ile dilbilgisel ve %64,9 ile imla ve noktalama kaynaklı yanlışlar olduğu tespit edilmiştir. Değerlendirmenin sonucunda yazma becerisinin geliştirilmesine yönelik birtakım öneriler sunulmuştur.
Keywords
Abstract
Nowadays, the focus of foreign language teaching has changed from the nature of the language to the learner. Since the learner has become the center of the learning process, the teaching process and learner-centered instruction have become essential for effective language learning. As a language, Turkish is becoming more essential in education as well as in daily life due to the important role it plays in forming communication chains throughout the world. However, an adequate background of Turkish in the literature of foreign language teaching and learning does not exist. Therefore, the field of teaching Turkish as a foreign language is relatively new in terms of the innovative methodology of instruction. The objective of this study is to make use of error analysis method while evaluating the writing skills of Turkish learners who were asked to write essays about “what do you think about Turkey” and “education in Turkey”. The data of the study cover 22 A2-level students studying at the TÖMER of Gaziosmanpasa University (GOÜ-TÖMER). The students come from Afghanistan, Germany, Azerbaijan, Kenya, Tajikistan and Turkmenistan. Errors are classified as grammatical errors, word selection errors, syntactic errors, orthographical and punctuation errors. The evaluation of the errors is limited to interlingual-developmental errors. As a result, 1154 errors are detected. 5.7% of these errors are due to word selection, %7.1 is a syntactic error, 22.09% are grammatical errors, and 64.9% are due to orthographical and punctuation mistakes. Some suggestions about the improvement of the writing skill are presented within the light of this evaluation.
Keywords
- Bölükbaş, F (2011). Arap öğrencilerin Türkçe yazılı anlatım becerilerinin değerlendirilmesi. Turkish Studies. 6/3, s.1357- 1367.
- Büyükikiz, K.K.& Hasırcı, S.(2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin yazılı anlatımlarının yanlış çözümleme yaklaşımına göre değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(4), 51-62.
- Corder, S. P. (1967). "The significance of learners' errors". International Review of Applied Linguistics 5: 160–170.
- Dede, M. (1985). Yabancı dil öğretiminde karşılaştırmalı dilbilim ve yanlış çözümlemesinin yeri. Türk Dili Dergisi-Dil Öğretimi Özel Sayısı, C:XLVII, S. 379380, s. 123-135.
- Demir, A. (2010). Yabancılara Türkiye Türkçesi öğretiminde kültürlerarası yaklaşımdan hareketle metinlerin incelenmesinde dikkat edilecek noktalar. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Ellis, R. (1994). The Study of Second Language Acquisition. UK: Oxford University Press.
- Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılanma, Ankara, Nobel yayınları.
- İşler, E (2012). Arapça ve Türkçede ortaçlar –karşıtsal çözümleme-. NÜSHA Yıl II. Sayı, 7, Güz 2002, www.dogubatiedebiyati.com/nusha/06/011-Emrullah_isler.doc. 21.01.2015 tarihinde erişilmiştir.
- Karasar, N. (2010). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Lado, R. (1957). Linguistics across cultures: Applied linguistics for language teachers, michigan: The University of Michigan Press.
- Richards, J. C. (1970). A non-contrastive approach to error analysis. TESOL Convention in San Francisco, March 1970, http://www.eric.ed.gov/PDFS/ED037721.pdf adresinden 24.03.2014 tarihinde erişilmiştir.
- Tosun, C. (2005). Türkçe’nin yabancı dil olarak öğretilmesi, Journal of Language and Linguistic Studies, Vol.1, No.1, April, pp. 22-28.
