YABANCILARA TÜRKÇE ÖĞRETİMİ BAĞLAMINDA YABANCI DİL ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN DİL BİLGİSİ ÖĞRETİMİNE YANSIMALARI: İLETİŞİMSEL YÖNTEM, DİL BİLGİSİ ÇEVİRİ YÖNTEMİ VE DİL BİLGİSİ ÖĞRETİMİ
Author :
Abstract
Çağdaş yabancı dil öğretim yöntemleri açısından dünyada en sık başvurulan öğretim yöntemi İletişimsel Yöntemin (İY) Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi (YDTÖ) sürecinde benimsenmesi giderek daha büyük bir zorunluluk hâline gelmektedir. Dünyada yabancı dil öğretim eğilimleri incelendiğinde İY’nin en çok başvurulan yöntem olduğunu söylemek yanlış olmaz. Alanda yazılan bunca öğretim materyalinin bu yöntemi temel alarak hazırlanmış olduğu gerçeği de bu fikri destekler niteliktedir. Bir yaklaşımı, yöntemi, tekniği tek başına temel alarak öğretim süreçlerinin tümünü yapılandırmanın güçlükleri ortadır. Bu nedenledir ki geçen birkaç yüzyılda birbirini takip eden ondan fazla yabancı dil öğretim yöntemi ortaya atılmıştır. İY’yi temel alan öğretim tekniklerinin öğretim ortamlarında sadece anlama ve anlatma gibi dil becerilerinin öğretiminde değil, aynı zamanda dil bilgisi ve kelime öğretiminde de uygulamaya geçirilmesi önem arz etmektedir. Bir başka deyişle, bağlamsal ve durumsal öğretim tekniklerine daha sık başvurulması öğretim ortamlarında süreç ve sonuç değerlendirmeleri aşamalarında daha etkili sonuçlar alınmasını sağlayacaktır. Bu betimsel çalışmada yabancılara Türkçe öğretimi bağlamında yabancı dil öğretim yöntemlerinin dil bilgisi öğretimi süreçlerine yansımaları İY ve Dil Bilgisi Çeviri Yöntemi (DBÇY) bağlamında tartışılmıştır. Çalışmada sırasıyla son yıllarda dil öğretimi alanında sıkça tartışılan ‘yaklaşım’, ‘yöntem’ ve ‘teknik’ kavramlarına açıklık getirilmeye çalışılmış, yabancı dil öğretim yöntemleri hakkında genel bilgilere yer verilerek, YDTÖ süreçlerine yansımalarının en fazla olduğu varsayılan İY ve DBÇY özelinde mevcut durum tartışılmıştır. Çalışmanın diğer boyutunu ise YDTÖ ve dil bilgisi öğretimi oluşturmuştur. Bu bağlamda dil bilgisinin yabancılara öğretimi süreçlerindeki mevcut durum üzerine tartışmalara yer verilmiş, öğretim süreçlerinde karşılaşılan sorunlar ortaya konulmuş ve öneriler sunulmuştur. Çalışmanın sonuç bölümünde ise yukarıdaki tartışmalar ışığında YDTÖ bağlamlarında hangi yabancı dil öğretim yöntemi/yöntemleri temel alınarak dil bilgisi öğretimi süreçlerinin yürütülmesi gerektiği konusu üzerinde tartışılmış ve önerilere yer verilmiştir.
Keywords
Abstract
In the field of foreign language teaching, Communicative Method (CM) is one of the most popular language teaching methods in recent years. The amount of current teaching materials in the market, written based on its philosophy, is also supporting this idea. It is assumed that CM should be also used more frequently and effectively in the contexts of teaching Turkish as a foreign language (TFL). Designing the whole language teaching procedures and curriculum depending on only one teaching method is quite a difficult issue. Probably because of this reason, in last few decades proposals of different teaching methods followed each other. In order to get more effective teaching\learning outcomes, application of CM in the contexts of TFL should be taken into consideration more profesionally and seriously. In this sense, in the contexts of teaching TFL, teachers should not only concentrate on using CM in teaching language skills, but also teaching grammar. In other words, grammar should be taught more contextually in teaching TFL environments. In this descriptive study, the reflections of foreign language teaching methods on grammar teaching within the context of teaching Turkish to foreigners are discussed. The discussions, especially, focused on teaching of Turkish language grammar to foreigners. In the conclusion part of the study, the issue of ‘What foreign language teaching method(s) should be used in teaching TFL environments, especially in grammar teaching?’ discussed, and accordingly suggestions were made.
Keywords
- Berns, M. S. (1984). Functional approaches to language and language teaching: Another look. İçinde S. Savignon ve M. S. Berns (2013a Eds.), ‘Initiatives incommunicative language teaching. A book of readings’ (ss. 3-21). Reading, MA: Addison-Wesley.
- Brown, H. D. (2001). Teaching by Principles: An Interactive Approach to Language Pedagogy. Longman/ Pearson Education, White Plains: New York.
- Brumfit, C.J.,ve Johnson, K. (1979). The Communicative Approach to Language Teaching. Hong Kong: Oxford University Press.
- Bruner, J. (1960). The Process of Education. Cambridge, MA: The President and Fellows of Harvard College.
- Campbell, R., ve R, Wales. (1970). The study of language acquisition. İçinde J.Lyons, (ed.). New horizons in linguistics. Harmondsworth: Penguin Books.
- Canale, M., ve Swain, M. (1980). Theoretical Bases of Communicative Approaches to Second Language Teaching and Testing. Applied Linguistics, 1, 1–47.
- Chomsky, N. (1965). Aspects of the theory of syntax. Cambridge: M.I.T. Press. http://loladidactica. wikispaces.com/file/view/COMMUNICATIVE+COMPETENCE.pdf adresinden 18.01.2014 tarihinde alınmıştır.
- Chung, S. F. (2014). A Communicative Approach to Teaching Grammar: Theory and Practice. The English Teaching, 34:33-50. http://www.researchgate.net/publication/242258225_A_Communicative_Approa ch_To_Teaching_Grammar_Theory_And_Practice1adresinden 30.12.2014 tarihinde alınmıştır.
- Demirel, V. (2011). Türkçe Üçüncü Sınıf Öğrencilerinin Yabancılara Türkçe Öğretimi Dersine İlişkin Görüşleri. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 3,128-138.
- Doughty, C., ve Williams, J. (1998). Focus on Form in Classroom Second Language Acquisition. Cambridge: Cambridge University Press.
- Gerngross, G., ve Puchta, H. (1984). Beyond notions and functions: Language teaching or the art of letting go. İçinde S. Savignon ve M. S. Berns (2013b Eds.), ’Initiatives in communicative language teaching. A book of readings’ (ss. 89-107). Reading, MA: Addison-Wesley.
- Güneş, F. (2014). Eğitimde Yöntem ve Teknik Tartışmaları. International Journal of Language Academy, 2(4), 23-35.
- Hammerly, H. (1991). Fluency and Accuracy: Toward Balance in Language Teaching and Learning. Clevedon, Avon, England: Multilingual Matters.
- Hymes, D.H. (1966). Two types of linguistic relativity. In Bright, W. ‘Sociolinguistics.’ The Hague: Mouton. ss. 114-158. İçinde Aktaran: http://loladidactica.wikispaces.com/ file/view/COMMUNICATIVE+COMPETENCE.pdf adresinden 18.01.2014 tarihinde alınmıştır.
- Hymes, D.H. (1972). On communicative competence. İçinde J.B. Pride ve J. Holmes (ed.). ‘Sociolinguistics.’ Harmondsworth, England: Penguin Books.
- İnceçay, G., ve İnceçay, V. (2009). Turkish University Students’ Perceptions of Communicative and Noncommunicative Activities in EFL Classroom. Procedia Social and Behavioral Sciences, 1: 618-622.
- Johnston, H. (2012). Developing Sustainable Business and Education Partnerships with a positive Impact on America’s youth. http://gearup.ous.edu/sites/default/files/ResearchBriefs/ResearchBriefSpiralCurriculum.pdf adresinden 27.12.2014 tarihinde
- Karababa, C., ve Çalışkan, G. (2012). Teacher Competencies in Teaching Turkish as a Foreign Language. Procedia: Social and Behavioral Sciences, 70, 1545-1551.
- Köksal, D., ve Varışoğlu, B. (2012). Yabancı dil öğretiminde yaklaşım yöntem ve teknikler. İçinde A. Kılınç ve A. Şahin (Ed.), ‘Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi’ (ss. 81110). Ankara: PegemA Yayınları.
- Klapper, J. (2003). Taking Communication to Task? A Critical Review of Recent Trends in Language Teaching. Language Learning Journal, 27(1), 33-42.
- Lake, W. (2013). The Grammar-Translation Method of Teaching English. http://blog.about-esl.com/grammar-translation-method-teaching-english adresinden 29.12.2014 tarihinde alınmıştır.
- Larsen-Freeman, D. (1986). Techniques and principles in language teaching. Oxford: Oxford University Press.
- Marckwardt, A. D. (1972). Changing winds and shifting sands. MST English Quarterly, 21, 3-11.
- Midoul, M. (2011). A Synthesis on Communicative Competence. http://www.academia.edu/5766573/A_synthesis_on_Communicative_competenc e adresiden 26.02.2015 tarihinde alınmıştır.
- Özbay, M., ve Tağa, T. (2014). Bilişsel Stratejilerin Okuma Eğitiminde Uygulanması. International Journal of Language Academy, 2(4), 1-22.
- Özkan, H. (2009). 2005 Hayat Bilgisi 3. sınıf programı içeriği hakkındaki öğretmen görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi: Balıkesir İli Örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi.
- Pekoz, B. (2008). Integrating Grammar for Communicative Language Teaching. The Internet Tesol Journal, 14 (10).
- Prator, C.H., ve Celce-Murcia, M. 1979. An outline of language teaching approaches. In Celce-Murcia, M. and McIntosh, L. (Ed.), ‘Teaching English as a second or foreign language.’ New York: Newbury House.
- Richards, J.C., ve Rodgers, T. S. (1985). Method: Approach, design and procedure, İçinde Richards, Jack C. ‘The context of language teaching.’ Cambridge: Cambridge University Press.
- Richards, J.C., ve Rodgers, T. S. (2001). Approaches and Methods in Language Teaching. New York: Cambridge University Press.
- Schmidt, R. (2010). Attention, awareness, and individual differences in language learning. In W. M. Chan, S. Chi, K. N. Cin, J. Istanto, M. Nagami, J.W. Sew, T. Suthiwan, ve I. Walker, ‘Proceedings of clasic 2010’, Singapore, December 2-4 (ss. 721-737). Singapore: National University of Singapore, Centre for Language Studies. http://nflrc.hawaii.edu/PDFs/SCHMIDT%20Attention,%20awareness,%20and% 20individual%20differences.pdf adresinden19.01.2015 tarihinde alınmıştır.
- Schmidt, R. (2001). Attention. İçinde P. Robinson (Ed.), Cognition and second language instruction (ss. 3-32). Cambridge: Cambridge University Press. London: Academic Press.
- Schmidt, R. (1994). ‘Implicit learning and the cognitive unconscious: Of artificial grammars and SLA.’ İçinde N. Ellis (Ed.), Implicit and explicit learning of languages (ss. 165-209).
- Yağmur, K. (2009). Batı Avrupa’da anadili Türkçe olan öğrencilere Türkçenin ikinci dil olarak öğretimi ve kuramsal sorunlar. İçinde D. Yaylı ve Y. Bayyurt (Ed.), ‘Yabancılara Türkçe öğretimi politika yöntem ve beceriler’ (ss. 221-230). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Yıldız, Ü., ve Tunçel, H. (2011). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde karşılaşılan sorunlar ve öneriler. İçinde Kılınç, A., ve Şahin, A. (Eds.), ‘Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi’ (YDTÖ), (ss.115-145). Ankara: Pegem Akademi.
