MİKRO ÖĞRETİM TEKNİĞİNİ İLE İŞLENEN KONUŞMA EĞİTİMİ DERSİNE YÖNELİK TÜRKÇE ÖĞRETMEN ADAYLARININ GÖRÜŞLERİ
Author :
Abstract
Bu çalışmanın amacı, mikro öğretim tekniği ile işlenen Konuşma Eğitimi dersine yönelik Türkçe öğretmen adaylarının görüşlerini ortaya koymaktır. Dönem boyunca devam eden araştırmanın çalışma grubunu, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Türkçe Öğretmenliği Bölümünde bu derse devam etmekte olan öğrenciler oluşturmuştur. Uygulama evresinden sonra veriler toplanmıştır. Verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından geliştirilen Mikro Öğretim Tekniği ile İlgili Görüş Alma Formu kullanılmıştır. Nitel araştırma yöntemine göre toplanan veriler içerik analizine göre analiz edilmiştir. Araştırmada öğretmen adaylarının mikro öğretim tekniğine ve bu teknikle işlenen Konuşma Eğitimi dersine yönelik ne tür tepkiler geliştirdikleri bulgulanmaya çalışılmıştır. Çalışmanın bulguları literatürde yer alan benzer çalışmalarla karşılaştırılarak tartışılmıştır. Çalışmanın sonunda öğretmen adayları dersin mikro öğretim tekniği ile yürütülmesinden son derece memnun olduklarını, bunun konuşma ile ilgili sorunlarının giderilmesinde, konuşma becerilerinin geliştirilmesinde, konuşma kaygılarının giderilmesinde önemli katkılar sağladığını ifade etmişlerdir. Ayrıca yine öğretmen adayları mikro öğretim tekniğinin dersin zevkli ve eğlenceli bir ortamda işlenmesi, özgüvenlerinin artması, kendi eksiklerini görmeleri ve böylece kendileriyle yüzleşmeleri gibi daha birçok yararından bahsetmişlerdir. Çalışmanın sonunda eğitim fakülteleri yöneticilerine, lisans programlarının yapımcılarına, derse giren öğretim elemanlarına ve ilgili diğer kişi ve kurumlara çeşitli önerilerde bulunulmuştur.
Keywords
Abstract
The aim of this study is to determine the opinions of Pre-service Turkish language teachers towards Speaking Education course conducted with microteaching. The study group of this research which lasted during all the term consists of the students who took Speaking Education course in the target term in Yuzuncu Yil University, Faculty of Education, Turkish Language Education Department. Data were collected after the application phase. For data collection, İnterview form developed by the researcher was used in order to get The Opinions of Pre-service Teachers Concerning Microteaching. Data collected according to qualitative research method were analyzed with content analysis. In this research, reactions developed by pre-service teachers towards microteaching and Speaking Education course conducted with this technique are tried to be presented. Findings of this research were discussed by comparing in the literature. At the end of the study pre-service teachers stated that they were profoundly contented with the courses that were conducted with microteaching and it made significant contributions to overcome the problems about speaking, to improve speaking skills and to dispel speaking anxieties. Besides, pre-service teachers expressed microteaching’s benefits such as taking the course in a pleasurable and enjoyable setting, increasing self-confidence, realizing their deficiencies and facing themselves etc. At the end of the study, various suggestions were presented to the administrators of education faculties, program developers, instructors and target people and institutions.
Keywords
- Acar, İ. H., Karan, Ş. & Yıldız, S. (2013, Haziran). Learner teachers: Professional development of elementary schoolteachers through peer collaboration. V. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi’nde sunulmuş bildiri, Çanakkale 18 Mart Üniversitesi, Çanakkale.
- Akyol, H. (2013). Programa uygun türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Amobi, F. A. (2005). Preservice teachers’ reflectivity on the sequence and consequences of teaching actions in a microteaching experience. Teacher Education Quarterly, 32(1-Winter), 115-130.
- Akbayır, S. (2011). Sözlü Anlatım - Nasıl Konuşabilirim? Ankara: Pegem Akademi.
- Allen, D. W. (1967). Preface. Dwight W. Allen (Ed.). Micro-teaching: A Description içinde Preface.
- Arslan, A. & Sevim, O. (2013). Konuşma becerisinin geliştirilmesinde kullanılabilecek etkinlik örnekleri. Aziz Kılınç & Abdullah Şahin (Ed.). Konuşma Eğitimi içinde (s. 151-180). Ankara: Pegem Akademi.
- Atav, E., Kunduz, N. & Seçken, N. (2014). Biyoloji eğitiminde mikro öğretim uygulamalarına dair öğretmen adaylarının görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(4), 1-15.
- Belt, W. D. (1967, February). Micro teaching: Observed and critiqued by a group of trainees. The American Educational Research Association Annual Meeting’de sunulmuş bildiri. New York-ABD.
- Bulut, K. (2015). Mikro öğretim tekniğinin Türkçe öğretmen adaylarının konuşma beceri ve kaygılarına etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Çakır, Ö. S. (2000). Öğretmen yetiştirmede teoriyi pratiğe bağlayan mikro öğretimin Türkiye’deki üç üniversitede durumu. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 62-68.
- Çakır, Ö. (2010). Materyal geliştirmede mikro-öğretim: öğretmen adaylarının yöntem ve geribildirimler üzerine görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5, 55-73.
- Erkuş, E. (2013). Konuşma eğitimi ve Türkçe Öğretim Programında yer alan yöntem ve teknikleri. Celal Demir ve Hayrettin Parlakyıldız (Ed.), Prof. Dr. Abdurrahman Güzel Armağanı (Türkçenin Eğitimi ve Öğretimi) içinde (s. 523-531). Ankara: Akçağ.
- Deniz, L. (1993). Mikro öğretim - öğretme becerilerini kazandırmada bir yöntem-. Marmara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5, 31-46.
- Erdem, E., Erdoğan, Ü. I., Özyalçın Oskay, Ö. & Yılmaz, A. (2012, Haziran). Kimya eğitiminde mikro öğretim yönteminin etkililiği ve öğrenci görüşleri. X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi’nde sunulmuş bildiri. Orta Doğu Teknik Üniversitesi (ODTÜ), Ankara.
- Ferna´ndez, M. L. (2010). Investigating how and what prospective teachers learn through microteaching lesson study. Teaching and Teacher Education, 26, 351-362.
- Gerçek, C. & Özcan, Ö. (2013). Anlatım becerilerinin geliştirilmesinde mikro öğretim tekniğinin etkilerinin video dizi analizi ile incelenmesi. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (susbid), 1, 55-65.
- Gürses, A., Bayrak, R., Yalçın, M., Açıkyıldız, M. & Doğar, Ç. (2005). Öğretmenlik uygulamalarında mikro öğretim yönteminin etkililiğinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 1-10.
- Gündüz, O. (2007). Konuşma eğitimi. Ahmet Kırkkılıç & Hayati Akyol (Ed.). İlköğretimde Türkçe Öğretimi içinde (s. 93-147). Ankara: Pegem A.
- Güneş, F. (2013). Türkçe Öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem AkademiGüney, K. & Semerci, Ç. (2009). Mikro-yansıtıcı öğretim yönteminin öğretmen adaylarının yansıtıcı düşünmesine etkisi. Doğu Anadolu Bölgesi araştırmaları, 77-83.
- Gürzap, C. (2007). Söz söyleme ve diksiyon. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Kantemir, E. (1991). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Ankara Üniversitesi Basım Evi.
- Habacı, İ. (2013). Etkili eğitim yönetiminde iletişim ve konuşma faktörü. Aziz Kılınç & Abdullah Şahin (Ed.). Konuşma eğitimi içinde (s. 265-276). Ankara: Pegem Akademi.
- Karadağ, R. & Akkaya, A. (2013). İlk okuma yazma öğretimi dersinde mikro öğretim uygulamalarına ilişkin öğretmen adaylarının görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 14(2), 39-59.
- Kardaş, M. N. (2015). İkinci dili Türkçe olan çok dilli Türkçe öğretmeni adaylarının Türkçe konuşma kaygıları ve bu kaygılarının bazı değişkenlerle ilişkisi. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(7-Spring), 541-556.
- Kazu, H. (1996). Öğretmen yetiştirmede mikro öğretim yönetimini etkililiği (F. Ü. Teknik Eğitim Fakültesi örneği). Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
- Kuran, K. (2009). Mikro öğretimin öğretmenlik meslek bilgi ve becerilerinin kazanılmasına etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 384-401.
- Külahçı, Ş. G. (1994). Mikro öğretimde Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi deneyimi II. değerlendirme. Eğitim ve Bilim, 18(92), 36-44.
- Marulcu, İ. & Dedetürk, A. (2014). Fen Bilgisi öğretmen adaylarının mikro-öğretim yöntemini uygulamaları: bir eylem araştırması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 353-372.
- Mellon, E. K. & Dence, J. B. (1971). Orientation for teaching assistants using videorecorded microteaching. Journal of Chemical Education, 48(10), 674-675.
- Özbay, M. (2005b). Sesle ilgili kavramlar ve konuşma eğitimi. Milli Eğitim, 168-Güz, 116- 125.
- Özbay, M. (2005c). Ana dili eğitiminde konuşma becerisini geliştirme teknikleri. Journal of Qafkaz University, 16(Fall), 177-184.
- Öztürk, B. (2006). Piyano eğitiminde video kamera kaydına dayalı mikro öğretim yönteminin öğrenci başarısına etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Pauline, R. F. (1993). Microteaching: an integral part of a science methods class. Journal of Science Teacher Education, 4(1-Winter), 9-17.
- Ping, W. (2013). Micro-teaching: a powerful tool to embedding the English teacher certification testing in the development of English teaching methodologies. International Journal of English Language and Literature Studies, 2(3), 163-175.
- Peker, M. (2009). The use of expanded microteaching for reducing preserviceteachers’ teaching anxiety about mathematics. Scientific Research and Essay, 4(9), 872-880.
- Richter, S. (2009.). Microteaching. 12 Şubat 2015 tarihinde http://facdevblog.niu.edu/microteaching sayfasından erişilmiştir.
- Saban, A. & Çoklar, A. N. (2013). Pre-service teachers’ opinions about the micro-teaching method in teaching practise classes. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 12(2), 234-240.
- Sargın, M. (2006). İlkögretim öğrencilerinin konuşma becerilerinin değerlendirilmesi - Muğla ili örneğinde. Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
- Sarı, Y., Sakal, M. & Deniz, S. (2005, Şubat). Okul öncesi öğretmen yetiştirmede mikro öğretim yönteminin etkililiği, Akademik Bilişim Konferansı’nda sunulmuş bildiri, Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep.
- Sever, S. (2011). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı.
- Sevim, S. (2013). Mikro öğretim uygulamasının öğretmen adayları gözüyle değerlendirilmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi,21, 303313.
- Şahin, A. & Kana, F. (2013). Konuşma kaygısı. Aziz Kılınç & Abdullah Şahin (Ed.). Konuşma Eğitimi içinde (s. 251-263). Ankara: Pegem Akademi.
- Temizkan, M. (2009). Akran değerlendirmenin konuşma becerisinin geliştirilmesi üzerindeki etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(12), 90-112.
- Türkçapar, H. (2004). Anksiyete bozukluğu ve depresyonun tanısal ilişkileri. Klinik Psikiyatri, Ek 4, 12-16.
- Umuzdaş, S. (2010). Mikro öğretim yönteminin viyolonsel öğretmeni adaylarının öğretim becerilerine ve viyolonsel dersine ilişkin tutumlarına etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Uzunboylu, H. & Hürsen, Ç. (2010). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
- Yoğurtçu, K. (2009). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde “mikro öğretim tekniği”: Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi hazırlık sınıflarında karşılaştırmalı bir çalışma. Dil Dergisi, 146, 49-70.
