Author :
Abstract
Gelecek birkaç on yıl içerisinde sosyal, siyasal, kültürel, akademik ve ekonomik nedenlerle Türkçenin dünyadaki itibarının artacağı ve bu durumun da Türkçeyi öğrenmek isteyenlerin sayısında önemli bir artışa neden olacağını öngörebiliriz. Ancak Türkçe öğreniminde başvurulan dilbilgisi öğretim yöntem, teknik ve stratejilerinin böylesi bir evrensel talebi ne derece karşılayacağı araştırılması gereken bir konudur. Bu nedenle Bu çalışmanın temel amacı gerek resmi örgün Türkçe öğretim merkezlerinde ve gerekse de bilişsel yöntem ve stratejilerle kendi kendine Türkçe öğrenmek için başvurulan mevcut Türkçe ders kitaplarındaki kuramsal yaklaşım, izlence, yöntem, ve etkinlikleri ‘İlkeler ve Değiştirgenler Kuramı’ bağlamında eleştirmek ve değerlendirmektir. Türkiye’de bu alanda bugüne kadar yapılan çalışmaların ağırlıklı olarak Türkçenin Türkiye’de yaşayan yabancılara öğretilmesine odaklanan kuramsal ve uygulamalı çalışmalarla sınırlı kaldığı ve genellikle ‘Yabancılara Türkçe Öğretimi’ alanında değerlendirildiği görülmüştür. Ancak bu çalışmada bir geçer dil (Lingua Franca) adayı olarak Türkçenin dünyanın farklı yerlerinde farklı uluslar tarafından ihtiyaç duyulduğunda kolaylıkla öğretilebilmesi ve öğrenilebilmesi adına yapılan veya yapılacak olan dilbilimsel ve yöntem bilimsel çalışmalar yabancı/ikinci dil öğrenimi kapsamında değerlendirilmiştir. Ayrıca daha önceki çalışmalar arasında yabancı dil ders kitaplarını yöntem-şekil yönünden inceleyen Göçer, 2007; izlence yönünden değerlendiren Şeker, 2016; betimsel dilbilgisi kitabı olarak da Ungan, 2006 gibi çalışmalara da rastlanmıştır. Bu çalışmamızda Türkçenin kuramsal, yöntem bilimsel ve donanımsal birtakım eksiklikler nedeniyle Türkiye sınırları dışında farklı dillerin konuşucusu olan öğrenciler için evrensel dilbilgisi ilkeleri ve değiştirgenler bağlamında öğrenilebilirlik açısından yeterince erişilebilir olmadığı tespit edilmiştir. Bu bağlamda Türkçenin bir geçer dil olarak daha kısa sürede daha etkin öğrenilmesini sağlayacak dünyanın farklı dillerinin değiştirgensel farklılıklarına uygun daha hızlı, etkin ve verimli Türkçe dilbilgisi izlencesi, öğretim yöntemleri ve öğrenme stratejileri geliştirilebilmesi için çağdaş kuramsal yaklaşımlar ve öğretim teknikleri önerilmiştir. Ayrıca Türkçe öğretiminde kullanılan geleneksel Türkçe dilbilgisi modülleri yabancı dil öğretimi alanında ortak kullanılan uluslararası terminoloji ile uyumlu evrensel dilbilgisi modülleri ile yeniden tanımlanmıştır. Bu çalışma bir geçer dil olarak Türkçenin ders kitabı, öğrenilebilirlik, öğretilebilirlik ve evrensel ilkelere erişilebilirlik açısından dünyanın sayılı geçer dilleri arasında yerini alması ve bir geçer dil olarak geleceğe hazırlanmasına önemli bir katkı sunmaktadır.
Keywords
Abstract
In the next few decades, we can foresee that the prestige of Turkish o a significant increase in the number of people who want to learn Turkish. However, it has not yet established whether the methods and approaches of grammar teaching methods applied in Turkish teaching are in a compatible situation enough to meet this universal demand. Therefore, the main purpose of this study is to investigate whether grammar teaching methods, approaches and course materials applied in the field of Turkish teaching are compatible with the modern and universal grammar approaches. In this context, contemporary theoretical approaches were researched and brought into discussion in order to develop genuine teaching methods and learning strategies which are expected to contribute to the learning of Turkish as a Lingua Franca in a more effective way and a shorter time. It was concluded that Turkish language is not sufficiently learnable enough for the students with different first languages living outside Turkey due to some theoretical, methodological, pedagogical and hardware deficiencies. It was also found that in Turkey, studies in this field has been limited to theoretical and practical studies on teaching of Turkish to foreigners living in Turkey and is generally evaluated in the field of 'Teaching Turkish to Foreigners'. However, in this study, linguistic and methodological studies carried out in order to teach Turkish to people from different nations and different places in the world easily as a Lingua Franca were suggested to be classified under 'Turkish Language Teaching' or ‘Turkish as a Foreign Language’. In addition, the traditional Turkish grammar modules used in Turkish teaching were redefined with Universal Grammar modules compatible with the international terminology commonly used in the field of foreign language teaching or linguistics. This study will make an important contribution to the adoption of the Turkic languages among the languages of the world in terms of tools and materials, textbooks, learnability, teachability and accessibility and preparation for the future.
