Author :
Abstract
saroyan ve Amundsen'in (2001:344) de belirttiği gibi, öğretmek doğuştan olmayan ama hem öğrenilebilen hem de geliştirilebilen bilişsel bir yetenektir. Bunun doğal bir sonucu olarak da, öğretmenlerin mesleki gelişimi pek çok açıdan çalışılmıştır. Avalos'a (2011:10) göre, bu çabaların temelinde, mesleki gelişimin öğretmenlerin öğrenmesiyle, nasıl öğreneceğini öğrenmesiyle ve bilgisini öğrencilerin gelişimi yararına uygulamay dönüştümek ile alakalı olduğunu anlamak vardır. öğretmen bilişi ve algıları, bu zorlu süreçte ilerlemek ve sürekli büyüyen taleplere cevap vermek için çaba sarfetmek adına çok önemli bir rol oynamaktadır. Bu yüzden bu çalışma, öğretmenlerin kendi yönlendirdikleri gelişim çabalarına ilişkin algılarını, uyguladıkları aktiviteleri, ve meslek hayatları boyunca karşılaştıkları engelleyici faktörleri açığa çıkarmayı amaçlamaktadır. veriler Türkiye'de 7 farklı üniversitede çalışan 96 İngilizce okutmanından anket ile toplanmış, ayrıca bu konuda daha detaylı bilgi edinmek için 20 okutman ile de yarı-yapılandırılmış görüşme yapılmıştır. Sonuçlar, katılımcıların bu konuda genellikle kendi yönlendirdikleri mesleki gelişim konusunda olumlu tutumlara sahip olduklarını, işbirlikçi aktiviteleri, eylem araştırmalarını ve kendi öğretimleri konusunda yorumlama yapmayı mesleki gelişimleri açısından çok önemli bulduklarını göstermiştir. Karşılaşılan problemler kısmında ise, aşırı iş yükü, bireysel motivasyon eksikliği ve kurumsal desteğin olmayışı bulunmuştur. Sonuçlar genel anlamda değerlendirildiğinde, kurumsal ve bireysel ihtiyaçların birbiriyle eşleşmesi için, mesleki gelişim kavramının yeniden kavramsallaştırılması gerekliliği ortaya çıkmıştır.
Keywords
Abstract
In Saroyan & Amundsen’s (2001: 344) words, teaching is “a complex, cognitive ability that is not innate but can be both learned and improved upon’. As a natural outcome of this, professional development of teachers has been studied from various aspects. To Avalos (2011: 10), “at the core of such endeavours is the understanding that professional development is about teachers learning, learning how to learn, and transforming their knowledge into practice for the benefit of their students’ growth”. Teacher cognitions and perspectives play a vital role to advance through this rough process struggling for adding the existing agenda to respond to evolving demands. Hence, this study is devoted to unveil teachers’ perceptions regarding to their self-initiated development efforts to detect their general attitudes, the activities employed and the various individual or institutional impending factors encountered throughout their journey in the profession. The data were collected from 96 EFL Instructors at seven different State universities in Turkey via “Self-Initiated Professional Development Questionnaire” adapted from Karaaslan (2003) and the interview conducted with 20 Instructors for in-depth insights on the issue in question. The results reveal that instructors generally hold positive attitudes towards self-directed professional development, they perceive collaborative activities, trying out new suggestions, action research and reflection on own teaching as critical to their development. Within the problem framework, excessive workload, lack of self-motivation and institutional support were the frequently encountered ones. The overall findings implicate the need to reconceptualise the concept of professional development to match the institutional and individual needs.
