Sebep paragrafları, tartışmacı ve akademik yazmanın önemli bir parçasıdır. Ulucay ve Hatipoğlu'nun (2017) ortaya koyduğu gibi, olayların nasıl birbirine bağlı olduğunu ve neden olduklarını açıklamanın bir yolu olan sebep paragrafları önemli sayıda araştırmacının dikkatini çekmiştir. Buna uygun olarak, sebep belirteçleri olarak tanımlanan dilbilimsel aygıtlar; Kuşkusuz, iyi sebep paragraflarının temel bileşenleri olduğu ortaya konmuştur. Bu nedenle, sebep belirteçlerinin yanlış kullanımı, eksikliği ve yetersizliği bu tür paragraflarda uyum açısından önemli sorunlar doğurmaktadır. Bu çalışma, özel bir üniversitenin hazırlık okulunda okuyan 40 öğrenci tarafından hem anadilde hem de yabancı dilde yazılmış paragraflarda bu belirteçlerin kullanım ve sıklığını tanımlamayı, sınıflandırmayı ve analiz etmeyi amaçlamıştır. Toplanan verilerin derinlemesine analizi, bu çalışmadaki katılımcıların, Türk sebep paragraflarında (sırasıyla; İsimler, Fiiller, Edatlar, Bağlayıcılar ve Sonekler) 5 kategoride sebep belirteçleri kullandıklarını ve yine hedef dilde de 5 farklı kategori kullandıklarını göstermiştir (sırasıyla; İsimler, Fiiller, Bağlaçlar, Edatlar ve Karmaşık edatlar). Çalışma, katılımcıların paragraf organizasyonu ile ilgili yabancı dildeki bilgilerini anadil yazımlarına aktardıklarını da ortaya koymuştur. Son olarak, bu çalışma aynı zamanda öğretmenler, müfredat uzmanları ve ders kitabı yazarları için bazı pratik uygulamalar önermiştir.
Cause paragraphs are an essential part of argumentative and academic writing. As Ulucay and Hatipoglu (2017) suggested cause paragraphs which are a way of disclosing and describing how things are connected and why they happen have attracted the attention of a noticeable number of researchers. In consonance with this, the linguistic devices that are defined as cause markers; undoubtedly, are reported to be the fundamental constituents of good cause paragraphs. Therefore, misuse, lack, and insufficiency of cause markers bring about important problems in terms of cohesion in this kind of paragraphs. The current study aimed to identify, classify and analyse the use and frequency of these markers in the paragraphs written both in L1 and L2 by forty students studying at the preparatory school of a private university. The in-depth analysis of the collected data showed that the participants in this study used 5 categories of causal markers in their Turkish cause paragraphs (i.e. respectively; Nouns, Verbs, Postpositions, Connectives, and Suffixes) and again employed 5 different categories in their English cause paragraphs(i.e. respectively; Nouns, Verbs, Conjunctions, Prepositions and Complex prepositions). The study also revealed that the participants transferred their L2 knowledge into their L1 writing with respect to paragraph organization. Finally, the current study also suggested some practical implications for teachers, curriculum specialists and textbook writers.