Bu araştırmada Türkçe öğretmeni adaylarının empati düzeyleri ile iletişim becerileri arasındaki ilişki ve bunların sınıf ve cinsiyet değişkenlerine göre farklılaşıp farklılaşmadığı araştırılmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden tekil ve ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 5 farklı devlet üniversitesinde öğrenim gören 311 Türkçe öğretmeni adayı oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Türkçe öğretmeni adaylarının empati düzeylerini belirlemek için Kaya ve Çolakoğlu (2015) tarafından geliştirilen “Empati Düzeyi Belirleme Ölçeği” ve Türkçe öğretmeni adaylarının iletişim becerilerini ölçmek için Tuncer (2008) tarafından geliştirilen “İletişim Becerileri Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler bir istatistik programı kullanılarak analiz edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistiksel yöntemleri olarak sayı, yüzde, ortalama, standart sapma kullanılmıştır. İki bağımsız grup arasında niceliksel sürekli verilerin karşılaştırılmasında t-testi, ikiden fazla bağımsız grup arasında niceliksel sürekli verilerin karşılaştırılmasında Tek yönlü Anova testi kullanılmıştır. Araştırmanın sürekli değişkenleri arasında pearson korelasyon ve regresyon analizi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda Türkçe öğretmeni adaylarının empati ve iletişim becerileri düzeyleri yüksek olarak saptanmıştır. Türkçe öğretmeni adaylarının empati düzeyleri ile iletişim becerileri arasında r=0.425 pozitif (p=0,000<0.05) ilişki bulunmuştur. Buna göre empati düzeyleri iletişim becerileri düzeyini arttırmaktadır. Ayrıca Türkçe öğretmeni adaylarının empati düzeyleri ve iletişim becerileri puanları öğrenim gördükleri sınıf değişkenine göre anlamlı farklılık göstermezken cinsiyet değişkenine göre ise anlamlı farklılık göstermektedir. Kız öğrencilerin ortalama iletişim puanları erkek öğrencilerin ortalama iletişim puanlarından yüksek bulunmuştur.
In this study, the relationship between empathy levels and communication skills of prospective Turkish teachers and whether these levels differ according to their class and gender variables were investigated. In the study, singular and relational screening method, which is one of quantative methods, was used. The study group consisted of 311 prospective Turkish teachers studying at 5 different state universities. In order to determine the empathy levels of the prospective Turkish teachers, “Empathy Level Determination Scale” developed by Kaya and Çolakoğlu (2015) was used and to measure their communication skills “Communication Skills Scale”developed by Tuncer (2008) was used. The data obtained in the study were analyzed by using a statistical program. Number, percentage, mean and standard deviation were used as descriptive statistical methods in the evaluation of the data. The t-test was used to compare the quantitative data between two independent groups, and the one-way Anova test was used to compare the quantitative data among independent groups more than two. Pearson correlation and regression analysis were applied to the continuous variables of the study. As a result of the study, the empathy and communication skills of prospective Turkish teachers were found to be high. There was r = 0.425 positive (p = 0.000 <0.05) relationship between the empathy levels and communication skills of the teachers. Accordingly, the empathy levels increase the level of communication skills. In addition, Turkish teacher candidates' empathy levels and communication skills scores did not show a significant difference according to the class variable but they differed significantly in terms of gender. The mean communication scores of the female students were higher than those of the male students.