Author :
Abstract
Empati becerileri iletişimin sağlıklı sürmesi için önemli görülmektedir. Öğretmenlik mesleği iletişim üzerine temellenmektedir. Öğretmenlerin empati becerilerinin yüksek olmasının öğrenciler için süreci verimli kılacağı düşünülmektedir. Eğitim fakültelerinde öğretmen adaylarının empati becerileri de geliştirilmeye çalışılmalıdır. Bu araştırmada sınıf öğretmeni adaylarının empatik eğilimlerini belirlemek amaçlanmıştır. Ayrıca sınıf öğretmeni adaylarının empatik eğilimleri cinsiyet ve memleket değişkenlerine göre incelenmiştir. Var olan duruma etkide bulunulmadığı ve var olan durum aynen betimlenmeye çalışıldığı için araştırma betimsel bir çalışmadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Dökmen (1988) tarafından geliştirilen “Empatik Eğilim Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçek 5’li likert tipindedir. Derecelendirme; “Bana hiç uygun değil”, “Bana pek uygun değil”, “Kararsızım”, “Bana oldukça uygun” ve “Bana tamamen uygun” şeklinde yapılmıştır. Ölçek 20 maddeden oluşmaktadır. Araştırma verileri Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı’nda 2014-2015 akademik yılı güz döneminde öğrenimini sürdürmekte olan 205 öğretmen adayına uygulanan ölçek formları yoluyla elde edilmiştir. Veriler SPSS paket programında analiz edilmiştir. Veriler üzerinde aritmetik ortalama, standart sapma, minimum-maximum değerler, yüzde hesaplamaları gibi betimsel istatistiklerin yanı sıra t-testi ve ANOVA testi de uygulanmıştır. Öğretmen adaylarının empatik eğilim ortalamaları X=71.38 olarak hesaplanmıştır. Araştırma sonucunda cinsiyet değişkeni açısından öğretmen adaylarının empatik eğilimleri incelendiğinde değişkenin anlamlı farklılaşma yaratmadığı görülmektedir. Benzer şekilde memleket değişkeni de öğretmen adaylarının empatik eğilimleri üzerinde anlamlı farklılık yaratmamaktadır.
Keywords
Abstract
Empathy skills seem important to live healthy communication process. Teaching profession is based on communication. Teachers’ high empathy skills provide to effective process for students. In faculty of education should be tried to developed empathy skills. This study aimed to determine the emphatic tendency level of pre-service primary school teachers. Also, it was investigated the emphatic tendency level of pre-service primary school teachers according to gender and hometown. The present situation was exactly described so this study was designed as a descriptive study. The Emphatic Tendency Survey, developed by Dokmen (1988), was used as a collecting data tool during this study. Scale is 5-point Likert-type. Rating is formed as “Completely Disagree”, “Mostly Disagree”, “Undecided”, “Mostly Agree” and “Completely Agree”. The scale consists of 20 items. Data were obtained from 205 Pre-Service Primary School Teachers who studied at Canakkale Onsekiz Mart University in 2014-2015 academic year (fall semester) via survey forms. The collected data were analyzed by using SPSS. Descriptive statistics such as arithmetic mean, standard deviation, minimum-maximum values, percentage calculation also t-test and Anova were applied on data. The average point of pre-service primary school teachers’ emphatic tendency level was calculated as 71.38 points. As a result of this study, there were no significant differences in the emphatic tendency level of pre-service primary school teachers according to gender and hometown variables.
Keywords
- Bulut, H. (2014). Öğretmenlerin empatik eğilim becerilerinin demografik ve mesleki değişkenler bakımından karşılaştırılması. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5,105-115.
- Çelik, E. ve Çağdaş, A. (2010). Okul öncesi eğitim öğretmenlerinin empatik eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelemesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23.
- Çetinkanat, A. C. (1996). İnsan ilişkilerinde etkili iletişim. Çağdaş Eğitim, 223.
- Çetinkaya, Z. (2011). Türkçe öğretmen adaylarının iletişim becerilerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 567-576.
- Dökmen, Ü. (1988). Empatinin bir modele dayandırılarak ölçülmesi ve psikodrama ile geliştirilmesi. A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 6(21), 155–190.
- Dökmen, Ü. (2000). Sanatta ve günlük yaşamda iletişim çatışmaları ve empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
- Durmaz, M. (2004). Kişilerarası iletişim ve motivasyon (2. Baskı). İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
- Ekinci, Ö. ve Aybek, B. (2010). Öğretmen adaylarının empatik ve eleştirel düşünme eğilimlerinin incelenmesi, İlköğretim Online, 9(2), 816-827.
- Elikesik, M. (2013). Sosyal Bilgiler öğretiminde empati ve Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin empatik becerilerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
- Erdem, A.R. ve Gözel, E. (2011). Eğitim fakültelerinde görev yapan öğretim elemanlarının gösterdiği empati becerisinin öğretim elemanları ve 4. sınıf öğretmen adayları tarafından değerlendirilmesi. Muğla Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26,177-195.
- Genç, S. Z. ve Kalafat, T. (2008). Öğretmen adaylarının demokratik tutumları ile empatik becerilerinin değerlendirilmesi üzerine bir araştırma. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19, 211–222.
- İkiz, F. E.(2006). Danışma becerileri eğitiminin danışmanların empatik eğilim, empatik beceri ve tükenmişlik düzeyleri üzerindeki etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi).Dokuz Eylül Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Karaca, A., Açıkgöz, F. ve Akkuş, D. (2013). eğitim ile empatik beceri ve empatik eğilim geliştirilebilir mi?: bir sağlık yüksekokulu örneği. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(3), 118-122.
- Karasar, N. (2003). Bilimsel araştırma yöntemi. (13.Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
- Koçak, C. ve Önen, A.S. (2013). Öğretmen adayları için empatik yönelimler ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri,13(2), 947-964.
- Kumbaroğlu, Z. B. (2013). Spor yapan ve yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin empatik eğilim düzeyleri ile benlik saygısı düzeylerinin çeşitli sosyo-demografik özelliklerine göre karşılaştırılması. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Maden, S. ve Durukan, E. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının empatik eğilim düzeyleri üzerine bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(40), 19-25.
- Pala, A. (2008). Öğretmen adaylarının empati kurma düzeyleri üzerine bir araştırma. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2,13-23.
- TDK (Türk Dil Kurumu/Güncel Türkçe Sözlük, 2015). Erişim: http://www.tdk.gov.tr/
- Yılmaz Yüksel, A. (2003). Empati eğitim programının ilköğretim öğrencilerinin empatik becerilerine etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi/Eğitim
