Author :
Abstract
Konuşma eylemi insan yaşamının vazgeçilmez bir unsuru olarak düşünülmektedir. Aynı zamanda insanlar arasındaki iletişimi sağlayan en yaygın ve en önemli araçtır. İnsanlar arasında iletişim çoğunlukla konuşma yoluyla sağlanır. Konuşma becerisi ise, ilkokuldan itibaren belli bir eğitim ve uygulamadan geçilerek geliştirilen, çoğu zaman zorlanılan, fakat en fazla ihtiyaç duyulan beceri olduğu için özellikle ilköğretim çağındaki öğrencilere sonradan sıkıntı çekmemeleri için nitelikli şekilde verilmelidir. Tutum kavramı ise bireylerin ve öğrencilerin nesnelere, fikirlere, olaylara, kurumlara ve diğer insanlara ilişkin duygu, düşünce ve davranışlarını organize eden bir eğilimdir. Konuşmaya karşı ortaokul öğrencilerinin zaman zaman olumsuz tutum ve davranışlarının olduğu gözlenmektedir. Ortaokul öğrencilerinin konuşma becerisine karşı davranışlarının sebebini ortaya koymak açısından da bir tutum ölçeğine ihtiyaç duyulmaktadır.Bu çalışmanın amacı, ortaokul öğrencilerinin konuşma becerisine yönelik tutumlarını ölçmek için Likert tipi maddelerden oluşan geçerli ve güvenilir bir tutum ölçeği geliştirmektir. Araştırmanın verileri, 2015-2016 eğitim-öğretim yılında rastgele belirlenen iki ortaokulda öğrenim gören 210 öğrenciden elde edilmiştir. Açımlayıcı faktör analizi sonuçlarına göre 27 maddeli 2 alt boyutlu 5’li likert tipinde bir ölçek elde edilmiştir. Ölçeğin güvenirliğini belirlemek için yapılan iç tutarlılık çalışmasında ölçeğin Cronbach Alfa İç Tutarlılık katsayısı 0,812 olarak bulunmuştur. Ölçeğin iç tutarlılık katsayıları; birinci boyut olan “Konuşma Becerisine Yönelik İlgi ve Sevgi” boyutu için .865 ikinci boyut olan “Konuşma Becerisine Karşı Kaygı ve Endişe” boyutu için .730’dur. Bu durumda ölçeği oluşturan maddelerin birbiriyle tutarlı olduğu ve ölçmek istediği tutumu yansıttığını söylemek mümkündür. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda ölçeğin geçerli ve güvenilir olduğu sonucuna varılabilir.
Keywords
Abstract
Speech action is considered as an indispensable element of human life. It is also the most common and most important means of communicating between people. Communication between people is often through speech. Speaking skills should be given qualitatively to students in the elementary school age in particular, so that they are not distressed later, as it is often difficult, but often necessary, skill developed through a certain training and practice from primary school.The concept of attitude is a tendency that organizes the emotions, thoughts and behaviors of individuals and students about objects, ideas, events, institutions and other people. It is observed that the negative attitudes and behaviors of the middle school students from time to time against speech. An attitude scale is also needed in order to reveal the reason of the behavior of the middle school students towards the speech skill.The aim of this study is to develop a valid and reliable attitude scale consisting of Likert-type items to measure the attitudes of middle school pupils to speaking skills. The data of the study were obtained from 210 students who attended two secondary schools randomly determined during the academic year of 2015-2016. According to the results of the exploratory factor analysis, a scale of 27 items with 2 sub-dimensions likert type was obtained. In the internal consistency study conducted to determine the reliability of the scale, the Cronbach Alpha Internal Consistency coefficient was found to be 0.812. Internal consistency coefficients of your scale; For the dimension of Interest and Love for Speech which is the first dimension, .865 for the dimension of Anxiety and Anxiety Against Speech which is the second dimension of .865. In this case it is possible to say that the items forming the scale are consistent with each other and reflect the attitude that they want to measure. As a result of the results obtained, it can be concluded that your scale is valid and reliable.
Keywords
- Arhan, S. (2007) Öğretmen görüşlerine göre ilköğretim okulları ikinci kademede konuşma eğitimi (Ankara ili örneği). Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Arslan, A. (2012). Üniversite öğrencilerinin “topluluk karşısında konuşma” ile ilgili çeşitli görüşleri (Ağrı İbrahim Çeçen üniversitesi örneği). Turkish Studies, 7 (3), 221231.
- Aşıcı, M. (1996). İlkokul 4-5. sınıflarda anadili öğretiminde karşılaşılan problemler ve öneriler. Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Aydın, S. İ. (2013). Öğretmen adaylarının konuşma öz yeterliklerine ilişkin ölçek geliştirme çalışması. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, Sayı 14,33-46.
- Balcı, A. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegem Yayınları.
- Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
- Can, A. (2016). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Ceran, D. (2012). Türkçe öğretmeni adaylarının konuşma eğitimi dersine yönelik tutumlarının değerlendirilmesi. The Journal of Academic Social Science Studies. Volume 5 Issue 8, p. 337-358.
- Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
- Dülger, M. (2011). Konuşma becerisinin ilköğretim öğrencilerine öğretimi üzerine bir inceleme. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir
- Erkuş, A. (2012). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Ersanlı, K. ve Balcı, S. (1998). İletişim becerileri envanterinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2 (10), 7-12.
- Karasar, N. (2005) Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.
- Katrancı, M. ve Melanlıoğlu, D. (2013). Öğretmen adaylarına yönelik konuşma öz yeterlik ölçeği: geçerlik ve güvenilirlik çalışması. International Journal of Social Science, 6 (6), 651-665.
- Kaya, M. (2004). Üniversite öğrencilerinin Türkçede yanlış ünlü sesletimleri. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, (1), 89-97.
- Kinay, İ. ve Özkan, E. (2014). Öğretmen adayları için konuşma kaygısı ölçeği (öakkö) geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Electronic Turkish Studies, 9(5).
- Korkut, F. (1996). İletişim becerileri değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi: güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 18-23.
- MEB (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6, 7, 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
- Melanlıoğlu, D. (2013). Ortaokul öğrencileri için dinleme kaygısı ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı, 6-11.
- Owen, F. K. ve Bugay, A. (2014). İletişim Becerileri Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,10(2).
- Sağlam, Ö. Y. (2010). 7. Sınıf öğrencilerinin hazırlıksız konuşma becerileri üzerine bir araştırma, (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Enstitüsü, Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı, Ankara.
- Sağlam, Ö. ve Doğan, Y. (2013). 7. Sınıf öğrencilerinin hazırlıksız konuşma becerileri, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10 (24): 43-56.
- Sağlam Yeşiltepe, Ö. (2010). 7. Sınıf öğrencilerinin hazırlıksız konuşma becerileri üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Sallabaş, M. E. (2013). Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenler için konuşma öz yeterlik ölçeği: geçerlilik ve güvenirlilik çalışması, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 36, 261-270.
- Sargın, M. (2006). İlköğretim öğrencilerinin konuşma becerilerinin değerlendirilmesi- Muğla ili örneğinde. Yüksek Lisans Tezi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
- Sever, S. (2004). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Sevim, O. (2012). Öğretmen adaylarına yönelik konuşma kaygısı ölçeği: bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies, 7(2), 927-937.
- Sübaşı, G. (2016). Etkileşim kaygısı ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenilirlik: çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(19).
- Tavşancıl, E. (2010). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel.
- TDK (2011).Türkçe Sözlük, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2001). Using multivariate statistics (4th ed.). MA: Allyn ve Bacon.
- Temizyürek, Fahri; Erdem, İlhan; Temizkan, Mehmet (2007). Konuşma eğitimi, Ankara: Öncü Kitap.
- Tezbaşaran, A. A. (1997). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları, 12, 22-25.
- Topçuoğlu, F. ve Degeç H. (2012). Öğretmen görüşlerine göre konuşma eğitiminde karşılaşılan sorunlar. The Journal of Academic Social Science Studies, 5(7):735
- Topçuoğlu Ünal F. ve Özden, M. (2012) Diksiyon ve konuşma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
- Topçuoğlu Ünal, F. ve Köse, M. (2014). Türkçe dersine yönelik tutum ölçeği geliştirilmesi: bir geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (Uluslararası Hakemli Dergi-Internatıonal Refereed Journal), 3(2), 233-249.
- Yalçın, A. (2002). Türkçe öğretim yöntemleri: Yeni Yaklaşımlar, Ankara: Akçağ Yayınları.
- Yangın, B. (1994). İlkokul öğretmenlerinin türkçe dersindeki davranışları. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Yıldız, D.Ç. ve Yavuz, M. (2012). Etkili konuşma ölçeği: bir ölçek geliştirme çalışması. Turkish Studies, 7(2), 319-334.
- Yegen, Ü. (2014). Ortaokul öğrencilerinin konuşma becerilerinin geliştirilmesinde görsellerin etkisi, (Yüksek Lisans Tezi), Dumlupınar Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı, Kütahya.
