Author :
Abstract
Bu araştırmanın amacı, Türkçeyi ikinci dil olarak öğreten Türkçe öğreticilerinin sözcük öğretimine ilişkin görüşlerini belirlemektir. Araştırma tarama modeline göre tasarlanmıştır. Çalışma grubunu, İstanbul’da devlet okullarında görev yapan 10 Türkçe öğreticisi oluşturmaktadır. Araştırma verileri, 8 sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formuyla toplanmıştır. Elde edilen veriler, içerik analizi ile değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda, Türkçe öğreticilerinin göreve başlamadan önce aldıkları eğitimi yeterli bulmadıkları, sözcük öğretiminde kullanılan yöntem ve teknikler hakkında yeterli bilgiye sahip olmadıkları ortaya çıkmıştır. Sözcük öğretiminde en çok öğretme, açıklama ve pekiştirme stratejilerini kullandıkları belirlenmiştir. Hedef sözcükleri öğrencilerin seviyesine ve günlük hayatta kullanma durumlarına göre seçtikleri, ders materyali olarak ders kitaplarını ve akıllı tahtayı daha çok kullandıkları tespit edilmiştir. Öğreticilerin sözcük öğretiminde en çok oyun ve canlandırmalardan yararlandıkları belirlenmiştir. Ölçme değerlendirme sürecinde geleneksel ölçme değerlendirme araçlarını kullandıkları ortaya çıkmıştır. Öğreticiler, öğrencilerin sözcük öğreniminde aralarında anlam ilişkisi olan kelimeleri anlamlandıramama, ayırt edememe, kelimenin anlamını tam olarak kavrayamama ve telaffuz edememe gibi konularda sık sık sorun yaşadıklarını ifade etmişlerdir. Bu sonuçlardan hareketle, tek tip öğretim yöntemi yerine öğrencilerin seviyesine ve ilgisine göre farklı öğretim yöntemlerinin kullanılması ve öğrencilerin aktif katılımını sağlayacak etkinliklere yer verilmesi önerilmiştir. Bunların yanı sıra, öğreticilerin öğrencilerin psikolojik durumuyla ilgili farkındalık sahibi olmaları ve sözcük öğretiminde bu konuya dikkat etmeleri sağlanmalıdır.
Keywords
Abstract
The aim of this research is to determine the views of Turkish language teachers who teach Turkish as a second language on the teaching of words. The research is designed according to the screening model. The study group consists of 10 Turkish teachers working in public schools in Istanbul. The research data was collected in a semi-structured interview form consisting of 8 questions. The obtained data were evaluated by content analysis. As a result of the research, it was revealed that Turkish teachers did not find adequate the education that they received before they started their job and did not have sufficient knowledge about the methods and techniques used in word teaching. It was determined that they mostly use teaching, explanation and reinforcement strategies in word teaching; chose the target words which are used frequently in daily life and suitable for children’s level; use course books and Smartboard as course material. Games and animations are mostly used as vocabulary teaching method. For assestment they use traditional techniques like Pictes exams, tests, worksheets, question-answer and matching. It has been revealed that the teachers express that students often have problems in the teaching of words such as being unable to make sense of words, not being able to distinguish them, not being able to fully understand the meaning of the word, not being able to pronounce them. Instead of a uniform teaching method, different teaching methods should be used according to the levels of the students, and activities that will ensure the active participation of the students should be included. The target words should be chosen according to the principle of daily life, the instruction should be supported with visual and auditory materials, the materials used should be enriched and awareness should be raised about the psychological status of the students.
Keywords
- Acat, B. (2008). Effectiveness of concept maps in vocabulary instruction. Eurasian Journal of Educational Research, 33: 1-16.
- Akrabov, A. ve Arslan M. (2010).Türkiye’de yabancı dil öğretiminde motivasyon-yöntem sorunu ve çözüm önerileri. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 24, 179
- Aksan, D. (2009). Her yönüyle dil ana çizgileriyle dilbilim, (III. Cilt), Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Akyol, H. (2008). Türkçe ilk okuma yazma öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Aygün, M. (1999). Yabancı dil dersinde sözcük öğretimi ve sözcük dağarcığını geliştirme teknikleri. Dil Dergisi, 78, 5-16.
- Baturay, M., Yıldırım, İ. ve Daloğlu, A . (2007). Web-Tabanlı İngilizce kelime öğretimi ve tekrar modeli. Politeknik Dergisi, 10 (3) , 241-245.
- Berne, J. I., and Blachowicz, C. L. Z. (2008). What reading teachers say about vocabulary instruction: Voices from the classroom. The Reading Teacher, 62(4), 314-323.
- Çeçen, M. A. (2007). Kelime hazinesinin geliştirilmesinde dikkat edilmesi gereken hususlar. Journal of Turkish Linguistics, 1(1), 116-137.
- Demirel, M. V. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenenlere kelime öğretiminde farklı kelime gruplarının kullanımının etkisi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 2(4), 286-299.
- Demirel, Ö. (1978). Tam öğrenme. Eğitim ve Bilim Dergisi, 46-50.
- Dilidüzgün, Ş. (2014). Türkçe öğretiminde sözcük öğretme yöntemlerinin yeterliliği. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(17), 233-258.
- Erol, S.(2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde eğitsel oyunların kullanımı. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
- Eyüp, B., Arslan, N. ve Cevahir, T. Y. (2017). Mültecilere ‘Türkçenin yabancı dil olarak öğretilmesine yönelik uyum kursu’na katılan öğreticilerin kurs hakkındaki görüşleri ve hazır bulunuşluk durumları. International Journal of Languages’ Education and Teaaching, 5(4), 174-200.
- Figen, C. G. (2004). İngilizce öğrenen yetişkin öğrencilere oyunlarla kelime öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Gemalmaz, E. (2010). Türkçenin Derin Yapısı. Ankara: Belen Yayınları.
- Gedik, E (2017). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde ölçme ve değerlendirme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Arel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Ghazal, L. (2007). Learning vocabulary in efl contexts through vocabulary learning strategies. Novitas-Royal, 1(2), 84-91.
- Görgen, İ. (1999). Bilgiyi işleme kuramına göre öğrenme ve bellek. Millî Eğitim, 141, 54-57.
- Göçer, A. (2007). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kullanılan ders kitaplarının ölçme ve değerlendirme açısından incelenmesi. Dil Dergisi, 137, 30-46.
- Gün, M., Akkaya, A. ve Kara, Ö. T. (2014). Yabancılara Türkçe öğretimi ders kitaplarının Türkçe öğretim merkezlerinde görev yapan öğretim elemanları açısından değerlendirilmesi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9 (6), 1-16.
- Hameau, M. A. (1988). Söz dağarcığı öğretimi (Çev. Ramis Dara). Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1).
- Hulstijn, J. (2003). Incidental and intentional learning. In C. Doughty, & M. H. Long (Eds.) İçinde, the handbook of second language acquisition (s. 349-381). London England: Blackwell.
- İlkim, I. ve Semerci, N. (2016). İlkokul 3. sınıf öğrencilerine İngilizce kelime öğretiminde eğitsel oyunların akademik başarıya etkisi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 787-804.
- Kalaycıoğlu, H. E. (2011). The effect of picture vocabulary games and gender on four year- old children’s English vocabulary performance: an experimental investigation. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Korkmaz, E. (2018). Yabancılara Türkçe öğretiminde yaşanan bazı sorunlar ve çözümleri. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(1), 89-104.
- Lin, H. (2014). Effectiveness of interactivity in a web-based simulation game on foreign language vocabulary learning. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 182(2015), 313- 317.
- Maden, S., Altunbay, M. ve Dinçel, Ö. (2016). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde sözcük öğretimi uygulamaları: kavram haritası örneği. Milli Eğitim Dergisi, 45(210), 477-488.
- Memiş, M. (2018). Yapım eki öğretiminin Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin kelime hazinesi üzerindeki etkisi. Cukurova University Faculty of Education Journal, 47 (2) , 439-491.
- Memiş, M. R. (2019). Yabancılara Türkçe öğretenlerin başvurdukları kelime öğretme stratejilerinin belirlenmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(28), 275-300.
- Memiş, M. R. ve Erdem, M. D. (2013). Yabancı dil öğretiminde kullanılan yöntemler, kullanım özellikleri ve eleştiriler. Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8 (9).
- Özbay, M. ve Melanlıoğlu, D. (2008). Türkçe eğitiminde kelime hazinesinin önemi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 30-45.
- Özbay, M. ve Melanlıoğlu, D. (2008). Kelime öğretiminde örneklemenin önemi ve Divan-ü Lügati’t Türk. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (10), 49-58.
- Özkan, T. Y., Demir, K. ve Özdemir, A. (2017). Yabancı dil olarak Türkçe öğreticilerinin yenilikçi ve uygulanabilir teknolojik yöntem önerisi. The Journal of International Lingual Social and Educational Sciences, 3(2), 143-150.
- Pehlivan, A. (2003). Türkçe kitaplarında sözcük dağarcığını geliştirme sorunu ve çözüm yolları. Dil Dergisi, 122, 84-94.
- Putatunda, R. (2019). The Importance and Advantages of Learning a Second Language. Erişim Tarihi: 20.05.2019 tarihinde http://www.buzzle.com/articles/theimportance-and-advantages-of- learning-a-second-language.html adresinden alınmıştır.
- Ramos, F. D. (2015). Incidental vocabulary learning in second language acquisition: a literature review. PROFILE, 17(1), 157- 166.
- Rieder, A. (2003). Implicit and explicit learning in incidental vocabulary acquisition. The Eurosla Conference (s. 24-39). Edinburgh: Eurosla.
- Richards, J. ve Renandya, W. (Ed.). (2002). Methodology in Language Teaching an Anthology of Current Practice. UK: Cambridge University Pres.
- Şahin, Ö. (2003). Yabancı dil İngilizce eğitiminde kelime öğrenme stratejilerinin öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
- Schmitt, N. (2000). Vocabulary in Language Teaching. UK: Cabridge University Press.
- Sadoski, M. (2005). A dual coding view of vocabulary learning. Reading & Writing Quarterly, 21, 221–238.
- Tağa, T . (2016). Kelime öğretiminde hedef kelimelerin belirlenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 45 (210), 163-177.
- Taheri, M. (2014). The effect of using language games on vocabulary retention of Iranian elementary EFL learners. Journal of Language Teaching and Research, 5(3), 544
- Tierney, R. J. & Readence, J. E. (2000). Reading strategies and practices: a compendium (Fifth Edition), Allyn and Bacon. MA: A Pearson Education Company.
- TDK, (2015). Güncel Türkçe Sözlük. Erişim adresi: http://tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&view=gts.
- Ural, O.K. (2017). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde araç gereç ve teknoloji kullanım yeterlilikleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Yağcı, E., Katrancı, M., Erdoğan, Ö. ve Uygun, M. (2012). Sınıf öğretmenlerinin kelime öğretiminde karşılaştıkları sorunlar ve kullandıkları yöntem-teknikler. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 2(4), 1-12.
- Yılmaz, İ. (2018). Yabancılara Türkçe deyimlerin öğretiminde tamamlayıcı ölçme ve değerlendirme yöntemlerinin kullanılması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(5), 1623
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yüce, M. (2019). Yabancılara Türkçe öğretiminde soyut kavram, sesteş, ikileme ve zıt anlamlı kelimelerin öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ordu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ordu.
