Author :
Abstract
Gérondif Fransızcada tümcenin anlamı açısından oldukça önemli bir işleve sahip olan bir fiil biçimidir. Gerek konuşma dilinde gerekse yazı dilinde sıklıkla kullanılan ve bileşik tümcelerde yan tümcenin yerini tutan gérondif tümcede eşzamanlılık, koşul, biçim ya da karşıtlık gibi anlamları belirtmeye yarar. Dolayısıyla, gérondif yapısal olarak aynı olsa da çeviri açısından değerlendirildiğinde, farklı bağlamlara göre farklı anlamlar üstlenebilmektedir. Zira Türkçede karşılığı çoğu zaman zarf-fiil ya da bağ-fiil olarak ifade edilen gérondif aslında Fransızcada üstlendiği anlamlar dikkate alındığında Türkçede sadece zarf-fiilin karşılığı olmadığı anlaşılmaktadır. Bu durum hiç kuşkusuz Fransızcadaki gérondif yapılarının Türkçeye çevirisinde bazı güçlükleri de beraberinde getirebilir. Bu nedenle Fransızcadaki gérondif kullanımının gerek dil gerekse çeviri bağlamında ele alınmasının gerekli olduğu sonucuna varılmıştır.
Bu çalışmanın amacı Fransızcada genellikle bileşik tümcelerde yan tümceyle ana tümce arasında bir köprü niteliğinde olan gérondif’in kullanımlarının incelenmesi ve Türkçeye çevirilerinin değerlendirilmesidir. Bu amaçla çalışmada öncelikle genel olarak dil ve çeviriden kısaca bahsedildikten sonra, Fransızcada gérondif türleri, gérondif oluşturma biçimleri ve bu yapıların kullanımları üzerinde durulmuştur. Ardından Fransızcadaki bu yapıların Türkçeye nasıl aktarıldığı ya da nasıl aktarılabileceği konusunda örnekler üzerinden saptamalara yer verilmiştir. Çalışmanın sonucunda Fransızcadaki gérondif yapısının Türkçeye her zaman zarf-fiil olarak aktarılmadığı, bunun dışında Türkçedeki bazı bağlaç türleriyle anlam bakımından örtüştüğü örneklerle açıklanmıştır. Çalışmanın genel anlamda Fransızcanın yabancı dil olarak öğretimi ve çeviri alanındaki araştırmalara katkı sağlaması hedeflenmektedir.
Keywords
Abstract
Gerund is a verb form that has a very important function in terms of the meaning of the sentence in French. Gerund, which is frequently used in both spoken and written language and replaces the clause in compound sentences, serves to indicate the meanings such as simultaneity, condition, form or opposition in the sentence. Therefore, although gerund is structurally the same, when evaluated in terms of translation, it can assume different meanings according to different contexts. Because gerund, which is often expressed as an adverb-verb in Turkish, is actually not the only adverb-verb equivalent in Turkish, considering the meanings it assumes in French. Undoubtedly, this situation may bring some difficulties in translating the French gerund structures into Turkish. For this reason, it has been concluded that the use of gerund in French should be handled in the context of both language and translation.
The aim of this study is to examine the use of gerund, which is a bridge between the subordinate clause and the main clause in compound sentences, and to evaluate its translation into Turkish. For this purpose, firstly, after briefly mentioning language and translation in general, the types of gerund in French, the forms of gerund formation and the use of these structures are emphasized. Then, determinations on how these structures in French were transferred to Turkish or how they can be transferred are given. As a result of the study, it is explained with examples that the gerund structure in French is not always transferred to Turkish as an adverb-verb, apart from that it overlaps with some conjunction types in Turkish in terms of meaning. In general, it is aimed that the study will contribute to the teaching of French as a foreign language and to research in the field of translation.
Keywords
- Aksoy, B. (2002). Geçmişten günümüze yazın çevirisi. Ankara: İmge Kitabevi.
- Aksoy, B. (2002). Geçmişten günümüze yazın çevirisi. Ankara: İmge Kitabevi.
- Bayol, M.C., Bavencoffe, M.J. (1995). La grammaire Française. Paris: Nathan. Gaillard, B. (1997). Le Français de A à Z. Paris: Hatier.
- Kıran, Z. (2010). Fransızca dilbilgisi ve çeviri kılavuzu. Ankara: Seçkin Yayınları.Köksal, D. (2008) Çeviri eğitimi, kuram ve uygulama, Ankara: Nobel Yayınları.
- Köse, B. (2017). Türkçe Açıklamalı Fransızca Dilbilgisi. Ankara: Kurmay Yayınları.
- Lederer, M. (1994). La traduction aujourd’hui, le Modèle Interprétatif, Paris: Hachette.Mauger, G. (1968). Grammaire pratique du français d’aujourd’hui. Paris: Hacette.
- Riegel, M., Pellat, J-C., Rioul, R. (2004). Grammaire méthodique du français. Paris: Puf.
- Sığırcı, İ. (2019). Karşılaştırmalı örneklerle Fransızcada tümce kuruluş biçimleri çeviri yöntemleri (5. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.
- Sığırcı, İ. (2020). Fransızca çeviri kılavuzu. Ankara: Seçkin yayınları.
- Wagner, R.L. ve Pinchon, J. (1967). Grammaire du Français classique et moderne. Paris: Hachette.
