ŞİİRİN “LAL” RENGİ: BEDAHŞAN

Author :  

Year-Number: 2022-42
Yayımlanma Tarihi: 2022-08-21 11:35:43.0
Language : Türkçe
Konu : Klasik Türk Edebiyatı
Number of pages: 127-129
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Klasik Türk edebiyatı yüzyılları boyunca şiirde yer adlarının çeşitli işlevlerle kullanımına sıkça rastlanmaktadır. Şairler şehir, yurt, diyar, memleket, mülk, milket yahut iklim olarak tabir ettikleri yerleşim yerlerine; dağ, deniz, nehir ve ova gibi coğrafi yer şekillerine ve hamam, cami, köprü, çeşme gibi mimari yapılara şiirlerinde yer verirken adı geçen yerlerin siyasi, ticari ve kültürel geçmişine de ışık tutarlar. Bu doğrultuda klasik Türk edebiyatı metinlerinde yer adlarının hangi bağlamlarda ve ne tür işlevlerle yer aldıklarının tespitinin, diğer bir deyişle Osmanlı şiirinde yer adlarının kullanımının Osmanlı kültür tarihinin ipuçlarını verdiğini söylemek mümkündür. Bu alanda yapılmış birçok kıymetli çalışma da şiirde mekânların kullanımının değerlendirilmesiyle şiir ve şehir birlikteliğinin tespitinin önemini ortaya koyar niteliktedir. Günümüzde Afganistan ve Tacikistan sınırları içerisinde geniş bir coğrafyaya yayılmış, güneyinde Hindukuş dağları, doğusunda Doğu Türkistan, batısında Kunduz ırmağı bulunan ve altın, yakut ve sair madenlerin çıkarıldığı Bedahşan bölgesi de şairlerin kültürel ve sosyal özellikleriyle eserlerinde sıklıkla andıkları, birbirinden farklı ve renkli hayaller içerisinde zikrettikleri yüzlerce yerden biridir. Bu makalede, klasik Türk edebiyatının tüm yüzyıllarını kapsayan bir taramanın sonucunda gazellerden elde edilen veriler kullanılarak, Bedahşan’ın şiirde nasıl ele alındığının incelenmesi, bölgenin hangi hayaller ve benzetmeler içerisinde şiirsel malzeme olarak kullanıldığının tespit edilmesi ve böylelikle mekânın şiirde temsilinin farklı bir örneğinin ortaya konulması amaçlanmaktadır.

Keywords

Abstract

During the era called classical Turkish literature, the use of toponyms with various functions in poetry has been encountered frequently. It is possible to state that the determination of the contexts and functions of toponyms in classical Turkish literature texts, and in other words, the use of toponyms in Ottoman poetry gave clues to the Ottoman cultural history. Many valuable studies have been carried out in this area are to reveal the importance of determining the unity of poetry and the city by evaluating the use of places in poetry. Today, the Badakhshan region spreads over a wide geography within the borders of Afghanistan and Tajikistan. It is located among the Hindu Kush Mountains in the south, East Turkestan in the east, Kunduz River in the west. Badakhshan is a region where gold, ruby and other mines are extracted, and it is one of the hundreds of places that poets often mention in their works with various features. In this article, it is aimed to review how Badakhshan was addressed in poetry, to determine which dreams and metaphors were used as poetic material and thus to contribute to the explanation of how the place in poetry is represented by using the data obtained from ghazels as a result of a literature review including all centuries of classical Turkish literature.

Keywords


  • Adaş, E. (2008). Sutûrî, hayatı, edebî kişiliği ve dîvânı (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyon.

  • Ak, C. (2001). Bağdatlı Rûhî divanı karşılaştırmalı metin. Bursa: Uludağ Üniversitesi Basımevi.

  • Akçay, G. (2017). Divan-ı Le’âlî. Çanakkale: Paradigma Akademi.

  • Akçay, Ü. (2021). Osmanlı şiirinin coğrafyası: gazellerde şehirler (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.

  • Akdoğan, Y. (2017). Ahmedî divanı. https://ekitap.ktb.gov.tr/TR-78357/ahmedi- divani.html

  • Akpınar, Ş. (2017). Âgâh dîvânı. https://ekitap.ktb.gov.tr/TR-195642/agah-divani.html

  • Aksoyak, İ. H. (2016). Feyzullah Efendi’nin Mesâir’i ile Lutfî’nin Ferdî’nin Bilâdiye’sine zeyli. Söylenmemiş sözler içinde (s. 245-258). Ankara: Grafiker.

  • Aktaş, A. (1996). Yetîm divanı inceleme-metin (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.

  • Arslan, M. (2004). Antepli Aynî divanı. İstanbul: Kitabevi.

  • Aslan, Ü. (2017). Nehcî dîvânı. https://ekitap.ktb.gov.tr/TR-194366/nehci-divani.html

  • Ay, Z. (2019). İslam öncesi Orta Asya tarihi coğrafyasında Bedahşan bölgesi ve Türk tarihindeki yeri. Selçuk Üniversitesi sosyal bilimler enstitüsü dergisi Prof. Dr. Fuat Sezgin özel sayısı, 153-162.

  • Aydemir, İ. A. (1989). Ref’i-i Âmidî dîvânı (edisyon-kritik) (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Uludağ Üniversitesi, Bursa.

  • Aydemir, Y. (2000). Behiştî divanı. İstanbul: Milli eğitim basımevi.

  • Aydemir, Y. (2007). Ravzî divanı. Ankara: Birleşik.

  • Aydın, A. (2009). Hanyalı Nûrî Osmân ve dîvânı (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.

  • Barthold, W. (1979). “Bedahşan.” İslam ansiklopedisi, 2. cilt. İstanbul: Milli Eğitim

  • Batıislam, H. D. (2009). Şehir şiirleri ve Şeyhülislâm Yahyâ’nın Edirne gazelleri. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitü Dergisi, 39, 483-498.

  • Batıislam, H. D. (2017). Divan şiirinde kadeh ve kadeh redifli gazeller. Divan edebiyatı araştırmaları dergisi, 18, 2017.

  • Batıislam, H. D. (2017). Nedim divanında İran. Tübar XLI, 67-78.

  • Biltekin, H. (2018). Şeyhî (Hekim Sinan) divanı. https://ekitap.ktb.gov.tr/TR- 215511/seyhi-divani.html

  • Burmaoğlu, H. B. (1983). Lami’i Çelebi divanı hayatı, edebi kişiliği, eserleri ve divanının tenkitli metni (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.

  • Büyükkarcı Yılmaz, F. (2018). Hac menzilnamelerinde Osmanlı şehirleri. İstanbul: Simurg.

  • Cengiz, H.E. & Gönül H. E. (1996). Rahmî-i Harputî divanı. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.

  • Cersel, F. (2009). Mehmed Şakir Galib Efendi divanı (inceleme-metin) (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.

  • Ceylan, Ö. & Yılmaz, O. (2005). Hazana sürgün bahar/Keçecizade İzzet Molla ve divan-ı bahar-ı efkâr. İstanbul: Sahhaflar Kitap Sarayı, 2005.

  • Coşkun, M. (2002). Manzum ve mensur Osmanlı hac seyahatnameleri ve Nâbî’nin Tuhfetü’l-Harameyn’i. Ankara: Kültür Bakanlığı.

  • Çağlı, A. (1990). Vişne-zâde İzzetî (hayatı, edebi kişiliği ve divanının tenkitli metni) (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.

  • Çağlı, A. (1998). Halîmî hayatı, edebi kişiliği, eserleri ve divanı’nın tenkitli metni (Yayımlanmamış Doktora Tezi) Selçuk Üniversitesi, Konya.

  • Çakır, M. (2010). Bilinmeyen bir bilâdiye metni: Esmâ-yı bilâd-ı Mecdî. Journal of Turkish Studies, 34(I), 173-182.

  • Çavuşoğlu, M. & Tanyeri, M. A. (1989). Üsküblü İshak Çelebi divan tenkidli basım. İstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi yayınları.

  • Çelen, A. (1994). Kelîm, hayatı, eserleri ve divanı’nın tenkitli metni (Yayımlanmamış

  • Çıpan, M. (1991). Fasîh Ahmed Dede hayatı, edebi kişiliği, eserleri ve divânı’nın tenkidli metni (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.

  • Darıcık, M. (2006). Nazif divanı (transkripsiyonlu çeviri ve metin – inceleme) (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas.

  • Demir, H. (2017). Lâzikîzâde Feyzullah Nâfiz ve dîvânı. https://ekitap.ktb.gov.tr/TR- 191378/lazikizade-feyzullah-nafiz--divan.html

  • Demirel, M. (1996). İbn-i Kemal dîvan tenkitli metin. İstanbul: Fakülteler Matbaası.

  • Derdiyok, İ. Ç. (1994). Cemâlî, hayatı, eserleri ve divanı. Cambridge: Harvard Üniversitesi

  • Dilçin, C. (2011). Divan şiiri ve şairleri üzerine incelemeler. İstanbul: Kabalcı.

  • Dirican, E. (2007). Sehmî Divanı inceleme metin dizin (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.

  • Efe, Z. (2021). Manzum Menzilnâme Türüne Bilinmeyen İki Örnek: Pîrîzâde Mehmed Sâhib ve Seyyid Mehmed Hâkim’in Menzilnâmeleri, Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 51, 339-361.

  • Eflatun, M. (2003). Şehir medhiyelerine bir örnek: Akşehir medhiyesi. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi, 26, 273-278.

  • Ercan, Ö. (2008). Peşteli Hisâlî dîvânı. Bursa: Gaye Kitabevi.

  • Erdoğan, M. (1997). Abdüllatîf Râzî ve Ankara methiyesi. Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, 550, 356-359.

  • Erdoğan, M. (2011). Sıdki Paşa divan ve Berf ü Bahar. İstanbul: Kitabevi.

  • Erdoğan, M. (2012). Gözden kaçmış bir XVI. asır şâiri: Celâl-zâde Mustafa’nın oğlu Mahmûd Efendi ve Konya, İstanbul ve Edirne medhiyeler i. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 300-325.

  • Ergün, E. (2004). Sermed (Feyzullah) divânı (edisyon-kritik, inceleme) (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas.

  • Eroğlu, S. (2008). Türk edebiyatında miyâhiyye türüne bir örnek: Hâsib Efendi’nin Miyâhiyyesi. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15, 429-439.

  • Erzen, M. H. (2012). İhyâ Dîvânı ve tahlîli (inceleme-tahlîl-tenkidli metin) (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van.

  • Gökalp, H. (2001). Fasîhî divanı (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.

  • Gökçe, E. (2015). Mislî divanı. Ankara: Akçağ.

  • Gölpınarlı, A. (2015). Nedîm dîvânı. İstanbul: İnkılap.

  • Güler, K. (1995). İbrahim Beg divanı (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Erciyes Üniversitesi, Kayseri.

  • Güler, K. (1996). XIX. asır şuarâsından Ârifî ve Pesendî’nin Kütahya methiyeleri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7, 279-285.

  • Gülhan, A. (1996). Hakânî Mehmed Bey hayatı, eserleri, edebi kişiliği ve divanının tenkitli metni (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.

  • Gürel, R. (2007). Enderunlu Vasıf divanı. İstanbul: Kitabevi.

  • Gürgendereli, M. (2002). Hasan Ziyâ’î hayatı-eserleri-sanatı ve divanı. Ankara: Kültür Bakanlığı.

  • İpek, A. (2019). Klasik Türk şiirinde Kirmân şehri ve onunla ilgili Farisî bir mecâz-ı örfî: Zîre be-Kirmân. SUTAD, 46, 111-127.

  • Kahraman, A. (2002). İshak-zâde Zuhûrî divanı inceleme-metin (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Selçuk Üniversitesi, Konya.

  • Kaplan, H. (2016). Mahallî şairin mahallî coğrafyası: Kütahyalı Rahîmi’nin şiirlerinde yer

  • adları. Divan Edebiyatı Araştırmaları Dergisi, 17, 121-172. Erişim: 09.11.2018,

  • Kaplan, H. (2016). Divan şiirinde Karaman. Türkiyat Mecmuası, 2, 205-239.

  • Kaplan, Y. (2015). Seyrî ve Halep şehrengizi. Divan Edebiyatı Araştırmaları Dergisi, 14, 67- 92.

  • Kaplan, Y. (2016). Türk edebiyatında bilâdiyyeler ve Zihnî Efendi ile İştibî Ahmed Efendi bilâdiyyeleri. Modern Türklük Araştırmaları Dergisi, 13/1, 102-124.

  • Kaplan, Y. (2017). Lale Devri İstanbul’unda Padişah Bahçelerini Anlatan Manzum Bir Eser: Hıfzî ve Mesâir’i, Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 15, Sayı 1, s. 308-330.

  • Kaplan, Y. (2019). Priştineli Vâsık ve Bilâdiyyesi, Studies Of The Ottoman Domain, Cilt 9, Sayı 17, s. 43-68.

  • Kaplan, Y. (2020). Klasik Türk edebiyatında manzum menzil-nâmeler ve Fethî’nin “Vasf-ı Menâzil” adlı hac menzil-nâmesi. Sutad, 49, 149-175.

  • Kaplan, Y. (2020). Seyyid Yahyâ Vâkıf Efendi ve Halep Menzil-nâmesi. Littera Turca Journal of Turkish Language and Literature, Volume: 6, Issue: 2, Spring, s. 213231.

  • Kaplan, Y. (2021). 18. Yüzyıl Şairlerinden İzzet Efendi ve Bilâdiyyesi, Fırat Üniv. Sosyal Bilimler Dergisi, C. 31, Sayı 1, s. 115-134.

  • Karahan, A. (1966). Figanî divançesi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi.

  • Karayazı, N. (2013). Yârî divanı. İstanbul: Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı.

  • Kaya, B. A. (2003). Azmizade Haletî Divanı: Hayatı edebi kişiliği eserleri ve divanının tenkidli metni. Cambridge: Harvard Üniversitesi.

  • Kılıç, İ. (2010). Gümülcineli Dürri divanı (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van.

  • Kılıç, S. Ö. (2019). Hatif Ali divanı inceleme - karşılaştırmalı metin. Ankara: Fenomen.

  • Kılıç, Y. (1996). Ratib Ahmed Paşa hayatı, edebi şahsiyeti, divanı’nın tenkitli metni ve incelemesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.

  • Kırkkılıç, A. (1994). Edirne şehrengizleri ve şairleri. Yedi İklim Kültür Edebiyat Dergisi, 47, 94-101.

  • Kufacı, O. (2019). Coğrafyanın Bâkî Divanı’na Aksi: Ülke ve Bölge Adları. Eski Türk Edebiyatı Araştırmaları Dergisi, 377-424.

  • Kurnaz, C. & Tatcı M. (2001). Ümmî divan şairleri ve Enverî divanı. Ankara: Milli Eğitim

  • Kurnaz, C. (2007). Şiirsel bir imge olarak Halep kumaşı. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 2/2, 618

  • Kut, G. & Kut, T. (1987). İstanbul tekkelerine ait bir kaynak: Dergeh-nâme. Türkische Miszellen Robert Anhegger Armağanı içinde (s. 213-236). İstanbul: Editions Divit Press.

  • Kutlar, F. S. (2011). Klasik Türk şiirinde şehir hicivleri ve Arpaemîni -Zâde Mustafa Samî’nin Edirne kasidesi. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6/2, 1-16.

  • Külekçi, N. (1985). Ganî-zâde Nâdirî hayatı, edebi kişiliği, eserleri divânı ve şeh-nāmesi’nin tenkidli metni (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.

  • Lamiî Çelebi (2011). Bursa Şehrengizi. İsen, M. & Burmaoğlu, H. B. (Haz.). Bursa: Bursa Kültür.

  • Levend, A. G. (1958). Türk edebiyatında şehrengizler ve şehrengizlerde İstanbul. İstanbul: İstanbul Enstitüsü.

  • Macit, M. (2001). Erzurumlu Zihnî dîvânı. Ankara: Kültür Bakanlığı.

  • Mermer, A. (1991). Mezâkî hayatı, edebî kişiliği ve divanı’nın tenkidli metni. Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu.

  • Mermer, A. (2004). Kütahyalı Rahîmî ve dîvânı. İstanbul: Sahaflar Kitap Sarayı.

  • Okatan, H. İ. (1995). Kafzâde Fâizî hayatı eserleri sanatı-tenkitli divan metni (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ege Üniversitesi, İzmir.

  • Okçu, N. (1993). Şeyh Galip (hayatı, edebi kişiliği, eserleri, şiirlerinin umûmi tahlîli ve divânının tenkidli metni). Ankara: Kültür Bakanlığı.

  • Okumuş, S. (2015). Amasyalı Nebzi ve divanı. Ankara: Gece Kitaplığı.

  • Onay, A. T. (2016). Açıklamalı divan şiiri sözlüğü eski Türk edebiyatında mazmunlar ve izahı. Ankara: Berikan.

  • Ölmez, A. (1996). Behçetî Hüseyin Efendi divan (hayatı, eserleri ve divanının tenkitli metni) (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Erciyes Üniversitesi, Kayseri.

  • Özavar, S. (1993). Dâniş Mehmed Bey hayatı, sanatı ve dîvânı (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.

  • Özerol, N. (1996). Topkapılı Feyzî hayatı edebi kişiliği ve dîvânı’nın tenkidli metni (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi, Elazığ.

  • Özkan, Ş. (2004). 18. yüzyıl şairi Hafîd’in divanı’nın transkripsiyonlu karşılaştırmalı metni

  • Özmen, M. (2001). Ahmed-i Dâ’î divanı (metin-gramer-tıpkı basım). Ankara: Türk Dil

  • Öztoprak, N. (2004). Fennî ve İzzet Efendi’nin sahilnamelerinde Üsküdar. Üsküdar Sempozyumu II Bildiriler içinde (s. 11-27). İstanbul: Üsküdar Belediyesi.

  • Paksoy, K. (2016).Türk edebiyatında sefâretnâmeler ve Ahmed Resmî’nin Nemçe Sefâretnâmesi. Hikmet-Akademik Edebiyat Dergisi, 3, 197-204.

  • Pala, İ. (2003). La’l. İslam ansiklopedisi. https://islamansiklopedisi.org.tr/lal

  • Saray, M. (1992). Bedahşan. İslam ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/bedahsan

  • Savran, Ö. (2010). Muîn dîvânı (inceleme-metin-sözlük-dizin). İstanbul: Dijital Sanat

  • Selçuk, B. (2014). Bir şehir medhiyesi: Nergisî’nin saray kasidesi. International Journal of Language of Language Academy, 3, 27-39.

  • Seyhan, N. (2000). Medhî dîvânı (inceleme-transkripsiyonlu metin) (Yayımlanmamış

  • Şahin, E. (2007). Edebî bir tür olarak klâsik edebiyatımızda sefâretnâmeler. A. Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 33, 61-68.

  • Şentürk, A. A. (2017). Bedahşan. Osmanlı Şiiri Kılavuzu, 2. cilt. İstanbul: Osedam.

  • Tanrıbuyurdu, G. (2018). Mu’îdî divanı. https://ekitap.ktb.gov.tr/TR- 215366/kalkandelenli-mu39idi-divani.html adresinden erişildi.

  • Tari, B. (2011). Re’fet Mehmed (1198-1238/1784-1823) dîvânı (inceleme-metin) (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.

  • Tarlan, A. N. (1945). Hayalî Bey divanı. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi.

  • Tarlan, A. N. (1967). Zatî divanı (edisyon kritik ve transkripsiyon), c. 1. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.

  • Tarlan, A. N. (1970). Zatî divanı (edisyon kritik ve transkripsiyon), c. 2. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi.

  • Tarlan, A. N. (1997). Necati Beg divanı. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.

  • Tarlan, A. N. (2005). Ahmet Paşa divanı. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.

  • Tiker, S. (2003). Necmî divanı (inceleme-metin) (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van.

  • Topal, A. (2012). Klasik Türk şiirinde Şam-ı Şerif. A. Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 48, s. 51-70.

  • Toska, Z. (1985). Veysî divanı (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi,

  • Tuğluk, İ. H. (2007). Abbas Vesîm Efendi; hayatı, eserleri, edebî kişiliği, divanı’nın tenkitli metni ve incelemesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.

  • Turan, L. (1998). Yenişehirli Avnî Bey divanının tahlili (tenkitli metin) Encümen-i Şu’arâ ve Batı tesirinde gelişen Türk edebiyatına geçiş (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.

  • Turan, S. (2010). Mihrî Hatun divanı’nda şehir methiyesine bir örnek: Lâdik. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(10), 597-604.

  • Unat, F. R. (1968). Osmanlı Sefirleri ve Sefaretnameleri. Ankara: Türk Tarih Kurumu.

  • Ustaömer, G. (2010). Hâsim divanı inceleme-metin ve düzyazıya çeviri (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.

  • Uzun, M. İ. (1992). Bedahşan – Edebiyat. İslam ansiklopedisi. https://islamansiklopedisi.org.tr/bedahsan adresinden erişildi.

  • Ünver, N. (2020). Gelibolulu Sürûrî dîvânı. https://ekitap.ktb.gov.tr/TR- 271852/gelibolulu-sururi-divani.html adresinden erişildi.

  • Yapa, M. B. (2007). Aşkî Mustafa divanı (edisyon-kritik) (Yayımlanmamış Doktora Tezi).

  • Yekbaş, H. (2015). Malatyalı Necâtî ve şehir methiyeleri. Divan Edebiyatı Araştırmaları Dergisi, 15, 377-401.

  • Yenikale, A. (2011). Sünbülzade Vehbî divan. Kahramanmaraş: Ukde.

  • Yeniterzi, E. (2010). Klasik Türk şiirinde ülke ve şehirlerin meşhur özellikleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 15, 301-334. Erişim: 10.03.2017, https://www.sosyalarastirmalar.com/cilt3/sayi15pdf/yeniterzi_emine.pdf

  • Yeşilbağ, S. (2019). Muhibbî dîvânı’nda değerli taşlar. Divan Edebiyatı Araştırmaları

  • Yıldırım, Y. (2013). Osman Şems Efendi, hayatı, eserleri ve dîvânı (metin-inceleme-tahlil) (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.

  • Yıldız, E. (2018). Klasik Türk edebiyatında şehir şiirleri ve Revânî’nin yayımlanmış divanında yer almayan Medine kasidesi. International Journal of Language Academy, 6(2), 120-143.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics