İKİNCİ DİL OLARAK TÜRKÇE ÖĞRENME SÜRECİNDE DİLLER ÖTESİLİK: ULUSLARARASI ÖĞRENCİLERİN GÖRÜŞ VE DENEYİMLERİ
Author :
Abstract
İkinci/yabancı dil öğretiminde hedef dil odaklılıktan gitgide uzaklaşılmaya başlanmıştır. Bu durum, öğrencilerin yeni bir dil öğrenirken ana dilleri ve/ya bildikleri diğer dilleri gereksinim duydukları ya da istedikleri anda sürece dâhil etmeleri anlamına gelmektedir. Williams (1994, 1996) tarafından ortaya atılan ve “translanguaging” (diller ötesilik) kavramı ile açıklanan bu süreç, dillerden herhangi birinin daha üstün ya da önemli olduğu anlayışını ortadan kaldırmayı amaçlamakta, tüm dillere eşit bir değer atfetmektedir. Türkçenin ikinci/yabancı dil olarak öğretimi sürecinde diller ötesiliğin öncelenmesi, öğretme-öğrenme olanaklarının zenginleştirilmesi kadar anlamlı öğrenmenin desteklenmesi olarak da düşünülebilir. Bu araştırmanın amacı, Türkiye’de Türkçe öğrenen uluslararası öğrencilerinin diller ötesilik ile ilgili görüş ve deneyimlerini ortaya koymaktır. Bu doğrultuda nitel araştırma yaklaşımına dayalı durum çalışması yöntemi benimsenmiştir. Araştırmanın katılımcıları, seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme ile belirlenen 15 uluslararası öğrencidir. Veriler araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Verilerin analizinde içerik analizinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda katılımcılar, Türkçe öğrenme sürecinde kendilerini daha rahat hissetme ve daha rahat ifade edebilme açısından diller ötesilik ile ilgili gerekliliğe vurgu yapsa da deneyimleri bu gerekliliği tam anlamıyla göz önünde bulundurmayan bir anlayışı ortaya koymuştur. Bu sonuç, öğrenci gereksinimleri ile öğretim uygulamaları arasındaki bazı çelişkileri açığa çıkarmaktadır. Araştırma sonuçlarından hareketle ikinci/yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde diller ötesiliğe uygun derslerin tasarlanmasına ve benzer araştırmalar yapılarak konunun alanyazında tanınırlık kazanmasına yönelik önerilerde bulunulmuştur.
Keywords
Abstract
Second/foreign language teaching is increasingly moving away from a target language focus. This situation means that learners involve their mother tongue and/or other languages they know in the process of learning a new language whenever they need or want to do so. Coined by Williams (1994, 1996) and described as "translanguaging," this process aims to eliminate the notion that any language is superior or more important than others, attributing equal value to all languages. The prioritization of translanguaging in the process of teaching Turkish as a second/foreign language can be considered to support meaningful learning as well as enrich teaching-learning opportunities. The aim of this study is to reveal the views and experiences of international students learning Turkish in Türkiye about translanguaging. In this direction, a case study method based on a qualitative research approach was adopted. The participants in the study were 15 international students selected through criterion sampling, a non-random sampling method. Data were collected using a semi-structured interview form developed by the researchers. Content analysis was used to analyze the data. As a result of the research, although the participants emphasized the necessity of translanguaging in terms of feeling more comfortable and expressing themselves more easily in the process of learning Turkish, their experiences revealed an understanding that does not fully take this necessity into consideration. This situation highlights some contradictions between learner needs and teaching practices. Based on the research results, suggestions were made to design courses suitable for translingualism in teaching Turkish as a second/foreign language and to make the subject known in the literature by conducting similar research.
