Author :
Abstract
Yabancılara Türkçe öğretimi bağlamında ülkemizde son yıllarda süregelen tartışmalar daha çok Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde öğretmen yeterlikleri, metot, materyal ve değerlendirme boyutları üzerinde yoğunlaşmıştır. Özellikle Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi (YDTÖ) alanında görev yapacak uzmanları yetiştirecek lisans programlarının eksikliği, bu programların hangi fakültelerde hangi bölümlerin altında açılması gerektiği tartışmaları son 20 yıla damgasını vurmuştur. Alandaki çeşitlilik, YDTÖ öğretim ve öğrenim çıktılarının nitelik açısından yeterliliğini gündeme getirmekte ve her biri ayrı lisans mezunu öğretim elemanlarının yabancı dil olarak veya ikinci dil olarak Türkçe öğretimi süreçlerinde genel ve özel hedefler, içerik, metot ve teknikler, kullanılacak materyaller ve değerlendirme boyutları açılarından nasıl bir yol haritası izledikleri ve hangi ortak paydada birleştikleri sorusu henüz bilimsel araştırma çalışmalarına yeterince konu olmamıştır (Yıldız ve Tunçel, 2012). Bu çalışmada yukarıda belirtilen boyutlardan öğretmen yeterlilikleri ele alınmaktadır. Çalışmanın amacı yabancılara Türkçe öğretecek/öğreten öğretim elemanlarının öğrenci algılarına üzerinden yeterliliklerinin belirlenmesidir. Çalışmada öğretmen yeterlilikleri konu alanına/alan bilgisine yönelik, öğrenme-öğretme sürecine/öğretmenlik mesleğine yönelik, program ve içerik bilgisine yönelik ve yabancı dil olarak Türkçe öğretimi süreçlerinde öğrenme gelişimini izleme ve değerlendirme becerilerine yönelik olmak üzere dört alanı kapsayacak şekilde araştırılmıştır. Bu araştırma ile yabancı öğrencilerin algıları üzerinden YDTÖ alanında görev alan/alacak öğretim elamanlarının sahip olması beklenen yeterliliklerinin belirlenmesine katkıda bulunulması hedeflenmektedir. Çalışmada sözlü görüşme yöntemiyle toplanan veriler tematik ve en sık tekrar eden görüşlerin sınıflandırılması tekniğiyle gruplanmıştır. Anketler yoluyla toplanan veriler ise SPSS istatistik programı yardımıyla incelenmiştir.
Keywords
Abstract
In the context of teaching Turkish to foreigners, ongoing debates in recent years have been focused more on teacher qualifications in teaching Turkish as a foreign language, methods, materials and assessment aspects in our country. Especially, discussions about the absence of undergraduate programs, which are going to educate the experts that will work in the field of teaching Turkish as a foreign language (TTFL), and under which department of which faculties these programs should be opened have left their mark to the last 20 years. Today, it is seen that the lecturers working in the field of TTFL both in and out of the country have been graduated from many different undergraduate programs. This variety in the field brings the adequacy of TTFL teaching and learning outcomes on in terms of quality, and the questions of what kind of road map they, who as lecturers have been graduated from different programs, follow in terms of common and particular targets, content, methods and techniques, materials will be used and assessment in the processes of teaching Turkish as a foreign or second language and what kind of common ground they have agreed on have not been dealt with enough in scientific research studies, yet (Yıldız and Tunçel, 2012). In this study, among the aspects mentioned above, teacher qualifications have been studied. The aim of this study is to define qualifications of lecturers, who are going to teach/are teaching Turkish to foreigners, through student perceptions. In the study, teacher qualifications have been investigated to cover four topics as subject area/subject area knowledge, teaching-learning processes/teaching profession, program and content knowledge and tracing and assessing skills of learning development in TTFL processes. With this study, it has been aimed to contribute in defining the qualifications that lecturers, who are working/going to work in the field of TTFL, are expected to have through foreign students' perceptions. In the study, data, which are collected via interview technique, have been grouped with categorization of thematic and most frequently repeated ideas. Data, which are collected via questionnaires, have been analyzed with SPSS statistics program.
Keywords
- Akış, İ. (2009). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi ile ilgili ana sorunlar. Dünyada Türkçe Öğretimi Sempozyumu Bildirileri. 8, 202-203.
- Barın, E. (2004). Yabancılara Türkçe öğretiminde ilkeler. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları. 1,19-30.
- Demircioğlu, İ. H. (2008). Etkili öğretmen. Demircioğlu, İ. H. (Ed.), Okul deneyimi ve öğretmenlik uygulaması (ss. 1-14). Anı Yayıncılık: Ankara.
- Gebhard, J. (2009). The practicum. In A. Burns, & J. C. Richards (Eds.), The Cambridge guide to second language teacher education (pp. 250–258). New York: Cambridge University Press
- İşcan, A. (2012). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi. Yabancı dil öğretimi ve yabancı dil olarak Türkçe öğreniminin tarihçesi (edt. Kılınç, A. ve Şahin, A.), Ankara: Pegem Akademi.
- Karababa, C. ve Çalışkan, G. (2013). Teacher competencies in teaching Turkish as a foreign language. Procedia: Social and Behavioral Sciences. 70,1543-1551.
- Karasar, N. (2000). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler, teknikler (10.baskı), Ankara: Nobel.
- Mete, F. ve Gürsoy, U. (2013). Yabancı Dil Olarak Türkçe öğretiminde öğretmen yeterliklerine ilişkin görüşler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Dergisi. 28(3), 343356.
- Milli Eğitim Bakanlığı Öğretmenlik mesleği genel yeterlilikleri (2013). Erişim 2 Aralık, bağlantı: http://otmg.meb.gov.tr/YetGenel.html.Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
- Tang, S. Y. F. (2004). The dynamics of school-based learning in initial teacher education. Research Papers in Education. 19(2), 185–204.
- Yağmur, K. (2009). Batı Avrupa’da anadili Türkçe olan öğrencilere Türkçenin ikinci dil olarak öğretimi ve kuramsal sorunlar. D. Yaylı ve Y. Bayyurt (Ed.), Yabancılara Türkçe öğretimi politika yöntem ve beceriler (ss. 221-230). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Yıldız, Ü. ve Tunçel, H. (2012). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi. Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde karşılaşılan sorunlar ve öneriler. Kılınç, A. ve Şahin, A (Ed.), Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi (ss.173-203). Ankara: Pegem
