Türkiye’de İngilizce konuşma becerilerinin öğretilmesi oldukça tartışmalı bir konu olmaya devem etmektedir ve sadece öğrenciler değil, İngilizce öğretmenlerinin birçoğu bu iletişim becerisinden yoksundur. Önceki dönemlerde bu sorun devlet kanalıyla çözülmeye çalışılmış ama sonuca ulaştırılamamıştır. Burada Eğitim Fakülteleri İngilizce Öğretmenliği Anabilim Dallarının ders içeriklerinde değişiklikler yapılması ihtiyacı gündeme gelmektedir. Bu çalışmanın amacı, İngilizce Öğretmen adaylarının ‘Konuşma Kulübü Projesi’ kapsamında 10 hafta süreyle bir ortaokulda 2-6 kişilik konuşma gruplarıyla öğrencilerin konuşma becerilerini geliştirme çabalarını ve yine bu süreçte kendi konuşma becerileri ile ilgili yaptıkları durum değerlendirmelerini, iletişim becerileri algılarını ve İngilizceyi yabancı dil olarak öğretecek öğretmen adayları olarak kendilerini nasıl değerlendirdiklerini ortaya çıkarmaktır. Bu nitel çalışmada tematik analiz yapılmış olup, veriler 27 öğretmen adayının yansıtıcı düşünme yoluyla yazdıkları günlüklerden toplanmıştır. Ayrıca 10 kişilik öğretmen adayı ile odak grup görüşmeleri yapılmıştır. Bulgular, öğretmen adaylarının bu proje vasıtasıyla kendi eksikliklerini görerek konuşma becerilerini ilerletmek ve yeni yöntemler uygulamakla ilgili farkındalık geliştirdiklerini ortaya koymuştur. Ayrıca, bu uygulamanın İngilizce öğretmen adaylarının Okul Deneyimi ve Öğretmenlik Uygulaması derslerine fayda sağlayacağı düşünülmektedir.
In Turkey teaching speaking English is a highly controversial issue while even most of the teachers themselves are deprived of the necessary communication skills in such a foreign language setting. The problem was tried to be solved through government directed but impractical ways. However, the change should start with the English Language Teaching (ELT) departments because a qualified teacher can solve all these problems when given freedom. This study, therefore, aimed to investigate the probable effects of a ‘Speaking Club’ project held in a secondary school during which junior pre-service teachers (PSTs) from an ELT department took part in 2-6 people speaking groups for 10 weeks to improve students’ speaking skills and wrote reflections on their own communicative skills, how to teach these skills, thoughts about the project and perceptions towards being an EFL teacher in Turkey. In this qualitative study, thematic analysis was applied to the data collected from the reflective journals of 27 volunteering PSTs and the focus group interview was held at the end of the project with 10 PSTs. Findings from the analysis demonstrated that they benefited a lot from the project in terms of becoming aware of their weaknesses and improving their speaking and teaching skills. The most critical implication of this study is the urgency to equip PSTs with the necessary communication skills as early as possible. This will also enable pre-service English Language teachers to be well-prepared for their school-based practicum.