Author :
Abstract
Dil bilgisi öğretimi, gerekliliği ve öğretim yöntemi açısından geçmişten günümüze hem Türkçe eğitiminde hem de diğer ülkelerdeki ana dili eğitiminde tartışmalı konulardan biri olmuştur. Bu çalışmada dil bilgisi öğretiminin yazma becerisi üzerindeki etkililiği; yazarlar, öğretmenler ve akademisyenlerin görüşleri alınarak incelenecektir. Bu araştırmanın amacı dil bilgisi öğretiminin anlatma becerilerinden yazmaya etkisi üzerine yazma becerisinde en yetkin meslek grubu olan yazarların, dil bilgisi öğretimiyle yazma becerisinin ilişkisini öğrenciler üzerinde doğrudan gözlemleme fırsatı olan ortaokul Türkçe öğretmenlerinin ve Türkçe eğitimiyle dil bilgisi öğretimini akademik düzeyde inceleyip araştıran alan akademisyenlerinin görüşlerini alarak alanyazında dil bilgisinin Türkçe eğitimindeki rolü üzerine farklı bir bakış kazandırabilmektir. Araştırmada yazma becerisi dil ve anlatım, içerik, yaratıcılık ve düzenleme olmak üzere dört boyut üzerinden değerlendirilmiştir. Bu araştırma, nitel araştırma yöntemi ile oluşturulmuştur. Bu yönteme bağlı olarak araştırmanın deseni durum çalışmasıdır. Araştırmanın katılımcı grubu; 30 yazar/şair, 10 Türkçe öğretmeni ve 10 alan akademisyeni olmak üzere toplam 50 katılımcıdan oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu, verilerin çözümlenmesinde ise içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda görüşü alınan her meslek grubunun meseleyi farklı bir açıdan değerlendirdiği görülmektedir. Yazma alanı ile ilgili görüşleri alınan üç meslek grubundan öğretmenler ve akademisyenler, yazarlarla kıyaslandığında daha az olumlu görüş bildirmişlerdir. Öğretmenler ve akademisyenler kıyaslandığında ise öğretmenler, akademisyenlere göre daha az olumlu görüş bildirmiştir. Dil bilgisi öğretiminin yazma becerisine olan etkisine ilişkin görüş bildiren uzmanlar dil bilgisi öğretiminin içerik ve yaratıcılık boyutuna etkisinin dil ve anlatım ve düzenleme boyutlarına göre daha az olduğu, olumsuz olarak etkileme ihtimalinin ise daha yüksek olduğu yönünde görüş bildirmişlerdir. Görüşleri alınan uzmanlara göre dil bilgisi öğretiminin en çok etkisiz kalacağı ya da olumsuz etkide bulunacağı boyut ise yaratıcılık-özgünlük boyutudur. Ayrıca araştırmanın sonucunda dil bilgisi öğretiminin, yenilenen öğretim programına rağmen konuşma ve yazma eğitiminin önüne geçtiği sonucuna varılarak bu durumu iyileştirecek çözüm önerileri üzerinde durulmuştur.
Keywords
Abstract
Grammar instruction has long been a debated topic in Turkish language education and other native language curricula, particularly regarding its necessity and teaching methods. This study explores the impact of grammar instruction on writing skills by incorporating insights from writers, teachers, and academics. The research aims to offer a fresh perspective on the role of grammar in Turkish language education by examining the views of three key groups: writers, who are highly skilled in writing; middle school Turkish teachers, who directly observe the relationship between grammar and writing in students; and academics, who analyze language education at a scholarly level. Writing skills are assessed across four dimensions: language and expression, content, creativity, and organization. The participant group of the study consists of a total of 50 participants, including 30 writers/poets, 10 Turkish teachers and 10 academics. Data were collected through semi-structured interviews and analyzed using content analysis. Findings reveal that each professional group perceives the issue differently. Writers generally hold more positive views on writing than teachers and academics, with teachers expressing the least favorable opinions. Experts agree that grammar instruction has a stronger impact on language, expression, and organization than on content and creativity. They also suggest that grammar instruction may negatively affect creativity and originality. Despite curriculum revisions, grammar instruction still overshadows speaking and writing education. The study concludes with recommendations for improving the balance between grammar and other language skills.
