Author:
Abstract
Yabancı dil olarak Türkçe yazma öğretimi alanındaki araştırmalarda öz yeterlik ve öz düzenleme gibi bilişsel beceriler ele alınmıştır. Ancak yabancı dil olarak Türkçe yazma öğretiminde öz yeterlik bağlamında bu tür ölçütler ve bunların amaçlanan kullanım geçerliği ve güvenilirliği hakkında sınırlı sayıda sistematik araştırma yapılmıştır. Bu araştırmada da yabancı dil olarak Türkçe öğrenenler için cümle yazma öz yeterlik ölçeğinin psikometrik özellikleri belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Türkiye’nin farklı üniversitelerinde okuyan yabancı dil olarak Türkçe öğrenmekte olan B1, B2 ve C1 düzeyindeki öğrenciler oluşturmaktadır. Taslak ölçeğin kapsam görüşü ve kapsam geçerliği için önce yabancı dil olarak Türkçe öğrenmekte olan on beş (15) öğrenciyle odak grup toplantısı yapılmış, daha sonra yabancı dil olarak Türkçe, Türkçe eğitimi ve ölçme ve değerlendirme alanında uzman farklı öğretim üyelerinden görüş alınmıştır. Bu görüşmelerden sonra taslak ölçeğe bazı maddeler eklenmiş, taslak ölçekteki bazı maddeler ise birleştirilmiş ve on altı (16) maddelik bir form hazırlanmıştır. Taslak ölçek; Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA) için 512, Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) için 330, test-tekrar test uygulaması için ise 38 öğrenciye uygulanmıştır. Toplam 880 öğrenciye uygulanarak psikometrik özellikleri belirlenmeye çalışılan Yabancı Dil Olarak Türkçe Cümle Yazma Öz Yeterlik Ölçeği’nin (YDOTCYÖYÖ) güvenilir ve geçerli bir ölçek olduğu tespit edilmiştir. Araştırmanın sonucunda cümle yazma öz yeterliğinde anlamsal ve dil bilgisel bileşenlerin etkili olduğu saptanmıştır. Yazmada önemli olan anlamsal ve dil bilgisel bileşenlerin ise cümle yazma öz yeterliğinde tek faktör altında toplandığı tespit edilmiştir.
Keywords
Abstract
Previous studies in Turkish instruction as a foreign language tackled cognitive skills such as self-efficacy and self-regulation. However, the number of systematic studies on the validity and reliability of such criteria and their intended use in the context of self-efficacy in the instruction of Turkish as a foreign language is limited. The present study attempted to determine the psychometric properties of the sentence writing self-efficacy scale for learners of Turkish as a foreign language. The study group included B1, B2, and C1 level students attending various universities in Turkey and learning Turkish as a foreign language. To determine the scope and scope validity of the draft scale, initially, a focus group meeting was conducted with fifteen (15) students learning Turkish as a foreign language, then the opinions of various experts in Turkish as a foreign language, Turkish language education, and measurement and evaluation were collected. After the interviews, certain items were added to the draft scale, other draft scale items were combined, and a sixteen-item scale was developed. The draft scale was applied to 512 students in the exploratory factor analysis (EFA), 330 students in the confirmatory factor analysis (CFA), and 38 students in the test-retest application. It was determined that the Turkish as a Foreign Language Sentence Writing Self-Efficacy Scale (TFLSWSES), applied to 880 students to determine the psychometric properties of the scale, was reliable and valid. In the study, it was determined that semantic and grammatical components were effective in sentence writing self-efficacy. It was determined that the semantic and grammatical components important in writing were in a single factor called sentence writing self-efficacy.